9 ଗଟ୍ତାଗ୍ ମିନ୍ଦେ, “ପିସ୍କ୍ତେ ମଇଦାତିଙ୍କ୍ ତୟ୍ସ୍ପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସୁଦୁଟ୍ ଇନା କମିର ଦର୍କାର୍ ।”
ମେଣ୍ଡ୍ନ୍ ଦାମ୍ ଜିସୁ ଉଦାରନ୍ ଇସ୍ କେତ୍ତାନ୍, “ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ସୁଦୁଟ୍ କମିର୍ ଆସ୍ ଦୁଡ଼୍ବାସ୍ତା ନିଇସ୍ ମହିଦାତାଗ୍ କାଲ୍ପ୍ତନ୍ । ଟିକ୍ ସମୟ୍ତେ ସାରେ ମହିଦା ତାଲିତାଗ୍ କାହିଲି ତୟ୍ତେ । ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ତେ ।”
ଆର୍ ତାଡ଼ାକିନଡ଼ି, କାଲସର୍ପର ବଂଶତଡ଼ି ! ନର୍କ ଦଣ୍ଡକଞ୍ଜ୍ ରକ୍ଷା ପାହେମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ?
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସାବଦାନ୍, ଫାରୁଶିଡ଼୍ ନୁ ହେରଦ୍ତେ ପାଣ୍ଡୁମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ସତର୍କ ମାନୁଟ୍ ।”
ହଜାର୍ ହଜାର୍ ନାରୁଡ଼୍ ୱାସ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗ୍ ଗୁଡ଼୍ପି ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ନାରୁଡ଼୍ ୱେରନ୍ ପରୁ ୱେରନ୍ ତାଲ୍ଗା ତାଲ୍ଗି ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ । ଜିସୁ ମୁନେ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପାରୂଶୀନାରୁଡ଼୍ କପଟତାଗାଙ୍କ୍ ଜେଏକେ ମାନୁଟ୍ । ନାନ୍ କେତାନାଦ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ଯେ, ଅଡ଼୍ ଦୁଷ୍ଟ ନାରୁଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କମୀରତେ ଲେକାମ୍ । ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ରୂଟି ତିଆର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଗିନେତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଅଟା ତଡ଼୍ ହି କମୀରତିଙ୍କ୍ କାଲ୍ପିତ୍ । କମୀର ଅଟାତିଙ୍କ୍ ତୟ୍ପିତ୍ତେ ।”
ମିଡ଼୍ ପ୍ରତାରିତ୍ ଆୟ୍ମାଟ୍, “କାରାପ୍ ସାଙ୍ଗେ ନିଜାତ୍ଚରିତ୍ରତିଙ୍କ୍ ନଷ୍ଟ ମାଡ଼ିତେ ।”
ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ବାକ୍ୟ କେତିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଶିକ୍ଷା କାଡ଼୍ୟ ଆଦାନ୍ ପୁଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ ତେରାନଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ହୁମନାୟ ନୁ ଫିଲିତ ।