32 ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ପେସ୍ପିମିନ୍ଦେ, ଇଦ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ନୁ ମଣ୍ଡଲି ସେଙ୍ଗେ ସାୟେ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ ବୁଜେମ୍ ଆଦୁତାନ୍ ।
ବେନ ମୁତେଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବର, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବରତ୍ ବେନ୍ ସାଙ୍ଗ ଗାର୍ରେ ନିସ୍ ଅନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବରତ୍ ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ସେଙ୍ଗେ ଗାଟି ସାର୍ଦେ ଆଦ୍ତନ୍ । ହିଦ୍ରକମ୍ ନାୟାଦ୍ ସାର୍ଦେ ସାରେ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ ।
ମିଇ ମୁନ୍ନେ ୱେରଡ଼୍ ଐଶ୍ୱରିକ୍ ଇର୍ଷାତେ ନା ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ମିନ୍ଦେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମିଇଡ଼୍ ପବିତ୍ର କୁମାରି ପିକ୍ତେ ଲେକାମ୍ । ୱେରଡ଼୍ ମାତର୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ମିୟାଦ୍ କାଲ୍ପିଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ନେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଡ଼୍ତାନ୍ ।
ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ କେତ୍ତେ ଲେକାମ୍, “ଇଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାନେୟ୍ତେ ୟାୟବାବାଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ନିଜେତ୍ ମୁତେନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ୱେରଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ମିଇ ସେଙ୍ଗେବା ସାୟେ । ସାର୍ରେ ମୁଦ୍ପାଲଡ଼୍ ମୁତେଙ୍କ୍ ଜିୱେଇସ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ସାର୍ରେ ମୁତ୍ତେ ନିଜେତ୍ ମୁଦ୍ପାଲଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ସମ୍ମାନ୍ ଇୱି ।
ନା ସେଙ୍ଗେ ମିକା ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍, ବେଲାକି ସୁସମାଚାର୍ଦେ ଲୋପେତ୍ ବିଷୟ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ନୁ ୱେର୍ରେଇଲ୍ୱେ ଆଦ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନା ପାୟୁର୍ତାଗ୍ ଟିକ୍ କବର୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼ି ବେଲାକି ସାର୍ଦେ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ନିଜେନିଜର୍ ଲପେ ପ୍ରେମତେ ଆବଦ୍ଦ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ସତ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ି ନିଜାମ୍ ଆଶେ ଲେକାତ୍ ସମ୍ପତିତେ ପୁରା ଅଦିକାରି ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଚ୍ଛା । ଇଦିନ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ପୁନ୍ତିଡ଼୍ ଯେ, ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମିଞ୍ଜି ମାନ୍ଦାନ୍ ସତ୍ ବିଷୟ୍ ।
ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍ସ୍ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍ ଅନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପୁରା ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତନ୍ ।
ଆଦ୍ ଲେକମ୍ ସେବକ୍ନଡ଼୍ ମିକା ଉଦ୍ଦାର୍ ମନ୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ଅଡ଼୍ କାଲ୍ ବା ଦନ୍ ଲବିଡ଼୍ ଆୟୱେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ୱେରଡ଼୍ ପବିତ୍ର ନାର୍, ପୁଃନାଦ୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍, ପିକିଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପୃତିବିତେ ପରୁଙ୍କ୍ ଡ଼ିଇଗ୍ନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ ।