18 କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କେ ଇହୁଦି ନୁ ଅଣଇହୁଦିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆତ୍ମାତେ ବାବାନ୍ ମୁନେ ୱାଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାହାସ୍ ଆତ୍ତମ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ଆଞ୍ଜ୍ ସାରେ ଜାତିତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନା ଶିଷ୍ୟ ମାଡ଼ାଟ୍ । ବାବାଲ୍, ମାର୍ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପେଦେର୍ତେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିମୁଟ୍
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍, ନାନ୍ ନିଜେ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ହାର୍ ।
ନାୟାଦ୍ ମାର୍ ଇସ୍, ଯଦି ବେନ ନା ଆଲାଇସ୍ ଆଦ୍ତନ୍, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ରକ୍ଷା ଜିୱେଦର୍କିତ୍ ନୁ ଲୋପେୱାସ୍ ନୁ ବାଇଦେଆଞ୍ଜ୍ ତିନ୍ଦାନାହୁ ଦର୍କିତ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ଆର୍, ସତ୍ ନୁ ଜିୱୁନ୍; ନାଆଲାନ୍ ଅନ୍ୱେ ବେନବା ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଦ୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁ ମାନାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ମାୟ୍ଦିଂଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜେ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରମାମେ ଆୟମ୍ ନେଙ୍ଗାନଙ୍କ୍ ପାର୍ତ୍ତମ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍ତାଗ୍ ବାଗ୍ ଆଦାନାଦ୍ ଆଶେ ମାନାଙ୍କ୍ ୱେଡ଼୍କ୍ ମାଡ଼ି ନେଃଏତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇତ୍ତେ ଆଦ୍ ଆତ୍ମା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଦାସତାଗାଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼୍ତେ, ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ୱେର୍ର୍ ଆଦାନାଦ୍ ବାତ୍ ଇଲ୍ଲେ । ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ସୁଜଗ୍ ଇତ୍ତନ୍ । ଅନ୍ ଶାତ୍ୱାମ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ ମାନାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ “ବାବାଲ୍,” ଇଞ୍ଜ କେତୁତାଡ଼୍ ।
ଆଦେରକମ୍ ଇହୁଦୀ, ଅଣଇହୁଦୀ, କ୍ରୀତଦାସ ନୁ ସ୍ୱାଦିନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସାର୍ରେପେର୍କେ ମାନାଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆତ୍ମାତେ ତଡ଼୍ ଏର୍ଦିକ୍ଷାତାଗ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅସ୍ ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ କାୟ୍ଲ୍ତମ୍, ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଉନ୍ଦୁତାଡ଼୍ ।
ମାନାକିନ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଇଶ୍ୱର୍, ଇତ୍କେ ବେନ୍ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ ମାନାଲ୍ ଅନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିନ୍ଦେଲ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ପ୍ରବୁ, ଇତ୍କେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ, ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ ମାନାଲ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ମାୟାସ୍କ୍ ଇଦ୍ ପ୍ରାମାଣ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାରିନ୍ ମେଲ୍ତେ ଜିୱୁତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲୋପେ ରଅତଣ୍ଡ୍ । ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ଜିୱୁ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତୁତ୍, “ବାବା ! ଆ ନା ବାବା !”
କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲିମାନ୍ଦାନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ନୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ମାନ୍ଦାନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଆଶେତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନ୍ନେ ଆଦାନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜେ ସାହାସ୍ ମିନ୍ଦେ ।
ଅଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନ୍ନେ ନାନ୍ନେ ବଟ୍ମିଣ୍ଡା ଉୱୁସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ୁତାନ୍,
ମାନାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍, ଆତ୍ମା ଆନ୍ତେ ଅଣ୍ଡୟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଶେ ଇସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ ବିକ୍ୟାତାଲ୍କି ପ୍ରାର୍ତନା ତଡ଼୍ ଇୱୁସାର୍ରେ ମାଡ଼ାଟ୍ । ସାର୍ରେ ଅସୁବିଦା ୱେଲେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ଚାଲାମାଡ଼ାନ୍ ଲେକାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍ । ତିଆର୍ତେ ମାନୁଟ୍; ବେସୁଟ୍ ଆୟ୍ୱିମାଟ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ସାରେଦାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନାତାଗ୍ ମନ୍ ଇସ୍ମାନୁଟ୍ ।
ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର ୱେସିନ୍ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ତାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତ୍ ଲେକେତ୍ ନେଃଏତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ବାଗିଦାର୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ ମିକିଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ମାଡ଼୍ତନ୍, ଅଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ୱେଡ଼୍କେତେ ଅଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇମୁଟ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମଶାଲ୍ ଇତ୍ତାଦ୍ ନିୟମ୍ତେ ବାତେବା ଗଟ୍ ଲାବ୍ ଆଦାପାର୍ୱ । ଇଞ୍ଜେ ମାନାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଶାତୱାମ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଆଶେ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଆଦିନ୍ତେ ମାନାଲ୍ ଦେଉଡ୍ତେ ଗାରେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦିତାଲ୍ ।
ମାନାଡ଼୍ ୱାଞ୍ଜେର୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ବାବାଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ ଲେକାମ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅବିଶାପ୍ ଇଦ୍ତାଡ଼୍;
ଇଶ୍ୱର୍ ସାରେତଡ଼୍ୱାଦ୍ କାମ୍ମାଡ଼୍ତେ ଲେକାମ୍ ଚିମ୍ସାମ୍ତେ ସାରେତଡ଼୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ । ମୀଇଡ଼୍ ଅନ୍ ପାକେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ୱେଲେ ଅଙ୍କ୍ ବାବାଲ୍ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରମାନ୍ ମାଡ଼ି ମାନୁଟ୍ । ଆଲେଇତ୍କେ, ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ମୀଇ ଜିୱେତାଗ୍ ଆ ସମୟତେ ଅଙ୍କ୍ ବେସର୍ ବକ୍ତି ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ଆଦେଲେକାମ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମୀଇଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିଶ୍ୱାସି ଆତ୍ତିଡ଼୍ । ଅନ୍ ମହିମା ସେଙ୍ଗେ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେସ୍ ମିକା ଏଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପରୁ ମୀୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନୁ ଆସେ ଡୁଟାଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ତେ ।
ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ତାତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିଜେ ଦାର୍ମିକ୍ ଆସ୍ ଅଦାର୍ମିନାରୁଡ଼୍ ପାପତେ ପ୍ରାୟଚିତ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ନିଜେତ୍ ଜିୱେ ଇତ୍ତନ୍ । ଇଦ୍ ପ୍ରାୟଚିତ୍ତେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ଦାମ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାଦନ୍ ମାଡ଼୍ତନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଇସାପ୍ତେ ଡଲ୍ତନ୍, ଇତ୍କେ ଆତ୍ମାତେ ଜିୱେ ଆତ୍ତନ୍,
ଆଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗଡ଼ି, ମିଡ଼୍ ପବିତ୍ର ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତେ ନିତିତଡ଼୍ ନିଜର୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଲାଗେମ୍ ଆସ୍ ମାନୁଟ୍; ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ମାନୁଟ୍ ।