17 ସାରେ ବିଷୟ ତିଆର୍ତେ ମୁନେଙ୍କେ ଅନାଦ୍ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ମାତ୍ତେ ନୁ ଅନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲାନ୍ ପେର୍କେ ସାରେ ବିଷୟ ନିଜର୍ ତିଆର୍ତେ ଜାଗାନାଗ୍ ବେଗେତାୱୁ ଆଗେ ମାତ୍ତା ।
ଇଞ୍ଜେ, ହୋ ବାବା, ଜଗତ୍ତାଦ୍ ତିଆର୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ନି ତଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ବେନ୍ ମହିମା ମାତ୍ତା, ଇଞ୍ଜେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ମହିମା ହିମ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଅବ୍ରାହାମ୍ ତେ ଜନମ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କନ୍ସ୍ ନାନ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।”
ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ବେନ ୱେରଣ୍ଡ୍ କେତୁତଣ୍ଡ୍, “ଅନାଗେ ମାୱାଦ୍ ଜିୱୁନ୍ତାଦ୍ ବାଦ୍କାନାଦ୍, ଉଡାନାଦ୍ ନୁ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ମିନ୍ଦେ ।” ମିଇ କବିଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍, “ମାମ୍ମେ ଗାଲା ଅନ୍ ମାର୍କ୍ ।”
ମାନାକିନ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଇଶ୍ୱର୍, ଇତ୍କେ ବେନ୍ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ ମାନାଲ୍ ଅନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିନ୍ଦେଲ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ପ୍ରବୁ, ଇତ୍କେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ, ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ ମାନାଲ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍ ।
କ୍ରିଷ୍ଟ, ତନ୍ଦ୍ଇଲ୍ୱେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତନ୍ଦାନ୍ ରୁପ ଲେକାମ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ପୁଟ୍ତେ ମାର୍ ନୁ ସାରେ ସୃଷ୍ଟିତାଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ।
ଅନାଗା ଇଶ୍ୱରନ୍ ମହିମାତାଦ୍ ୱେସ୍ ପତିତ୍ ନୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ ସମ୍ପତି ସାର୍ରେ ମିନ୍ଦେ । ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗଟ୍ତଡ଼୍ ସାର୍ରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ି ସ୍ୱର୍ଗତଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୱାନ୍ତାଗ୍ ଲାୱ୍ଦେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ତିନ୍ଦେ ପାକା କୁଦି ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିନେ, ନେଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେଦିନାମ୍ ସାମାନ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନମାତି ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକିୱାଟେ ନୁ ଏପିସସ୍, ସ୍ମର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗାମମ୍, ତୁୟଟୀରା, ସାର୍ଦ୍ଦିସ୍, ପିଲାଦେଲ୍ଫିଆ ନୁ ଲାଉଦିକିଆତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ରହସିମୁଟ୍ ।”
ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାନେ ଚିମ୍କାସ୍ ଅନ୍ ଡ଼େକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲ୍ତାନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଡ଼େବେକାଇ ନା ପରୁ ୱାଟି କେତ୍ତନ୍, “ୱେର୍ମା, ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍ ।”
ପ୍ରବୁ ସାରେତିଙ୍ଗ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ କେତିତନ୍, “ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍,” ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ମାତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜେବା ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ୱାଦ୍ତନ୍ ।
“ସ୍ମର୍ଣ୍ଣାତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍, ବେନ୍ ଆରାମ୍ ନୁ ଶେଷ ମେଣ୍ଡେ ବେନ ଡଲିମିକା ମେଣ୍ଡେ ଜିୱେଆତ୍ତନ୍, ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ଇଦ୍ ଗଟ୍;”