20 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନି ତଡ଼୍ ନିୟାୱୁ ଡାବ୍କ୍ ଗାଲା ଦସଂ ହାୟି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଡାବ୍କ୍ ତଡ଼୍ ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦାନ ହାସାନଙ୍କ୍ ହାଲ୍ସୁତି !
ରୋଗି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼ାଟ୍, ଡଲ୍ତେ ନାରିଡ଼୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଜିୱେ ମାଡ଼ାଟ୍, କୁଷ୍ଠି ନଡ଼କ୍ ରୋଗ୍ ମୁକ୍ତ ମାଡ଼ାଟ୍, ବୁତ୍ ୱିର୍ସ୍ପାଟ୍ । ବାତ୍ ଆସମ୍ ଡାବ୍ତେ ଦର୍କ୍ତେ, ଆଦ୍ ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଆସାମ୍ ପାଇସାନେ ଦାନ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ, ଆୱୁକାନାଦ୍, ବ୍ୟାବିଚାର୍, ଲାଞ୍ଜେକାମ୍, ଚୋର୍ଯ୍, ମିଚ୍ କେତାନାଦ୍ ନୁ ନିନ୍ଦ୍ ପେଇତିତ୍;
ଅନାଦ୍ କାରାପ୍ ପାଡ଼୍ୟି ତଡ଼୍ ଯିହୁଦା ଦର୍ସ୍କିମାନ୍ଦାନ୍ ଡାବ୍କିନେ ୱେରଡ଼୍ ବୁମ୍ ଆସିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଆଦ୍ ବୁମ୍ତାଗ୍ ରାଲି ଅଣ୍ଡ୍ ଡଲ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅନାଦ୍ ଡଙ୍କେ ପାର୍କ୍ ଆସ୍ ପଅକ୍ ପେୟ୍ତା ।
ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ ପର୍ର ଗାଲା ଇଶ୍ୱର୍ ଅନାଦ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଇସ୍ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ପିତର୍ ତଡ଼୍ ୱାସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଯୋପ୍ପାତେ ସୁନ୍ନତଇହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ କାବା ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ମାମ୍ମେ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଦାନ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍କ୍ ମିକା ଆଦେ ଦାନ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍; ନାନ୍ ବେନ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇଦ୍ ପାଡ଼ିୟିତିଙ୍କ୍ ବିରୋଦ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ !”
ପିତର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ି ସାରେତଡ଼ି ପାପ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ମୁଟ୍ ନୁ ପାପ୍ କେମା ସେଙ୍ଗେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେଦେର୍ତେ ଏର୍ଦିକ୍ଷା ଆୟ୍ମୁଟ୍; ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉପହାର୍, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପାଏମ୍ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
“ନାନ୍ ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପର୍ର କାୟ୍ ୱାଟ୍କେ, ଅଡ଼୍ ବେଲାକି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦର୍କିତ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଅଦିକାର୍ ହିମ୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ନିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ତାଦ୍ ଇଦ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ହେର୍କେ ମାଡ଼ାଟ୍, ଇଦ୍ ରକମ୍ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ବେଲା କ୍ଷମା ମାଡ଼ିତନ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼େ ।
ଦନ୍ ସମ୍ପତ୍ତିତେ ଲୋବ୍ ନାରିନାଗେ ପରିକ୍ଷା ନୁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଲାଗିଆଦ୍ତେ; ଅନ୍ ମନ୍ଦାଗ୍ ଗାଟି ତୁଚ୍ଚ ଅନିଷ୍ଟ ଲାଳସା ଜାଗ୍ରତ ମାଡ଼ି ଆଦାଙ୍କ୍ ଦ୍ୱସଂ ନୁ ସର୍ବନାଶ ପାକେ ଲାଗିଆଦ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ ମିୟାଦ୍ ସୁନା ନୁ ରୁପାତାଗ୍ କାର୍କେ ପୟ୍ଦୁତ୍; ଆଗେତାଦ୍ କାର୍କେ ମିୟାଦ୍ ସାକ୍ଷି ଆଦ୍ତେ ନୁ କିସ୍ ଲେକାମ୍ ମିୟାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତିଙ୍କ୍ ପୟ୍ତିତ୍ । ଇଦ୍ ତେରାନ୍ ଦିନାତେ ମିଡ଼୍ ଦନ୍ ନେଃଏସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି !
ବେନ୍ ବ୍ୟବସ୍ତାୟିଡ଼୍ ଆଦ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ବାଣିଜ୍ୟ ମାଡ଼ି ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ଦୁଃକାମ୍ତେ କାଇଲାନଙ୍କ୍ ୱେର୍ସ୍ ମିକା ନାର୍ଗେ ଯେକା ନିସ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ କେୟି ନୁ ଦୁଃକାମ୍ ମାଡ଼ି,