60 ଅଣ୍ଡ୍ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଉୱୁସ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁ ! ଇଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଇଦ୍ ପାପ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ।” ଇଦ୍ କେସ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଡଲ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନୁ କବର୍ କୁଲାଆସ୍ ନାର୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଶେ ଡଲିମନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଜିୱୁନ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍ । ବେନଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ତାଡ଼ନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଲେକେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼ାଗାକନ୍ସ୍ ସୁଦୁର୍ ଜେକେ ଆଞ୍ଜ୍ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଇସ୍ ଇସତ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆସୁଙ୍କ୍ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବାବା ଇଡ଼କିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ା, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଡ଼୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ଆଦ୍ ପୁନଡ଼୍ ।” ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ଚକାତିଙ୍କ୍ ତୁସାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ବେନଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଅବିଶାପ୍ ହିଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ାଟ୍; ବେନଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଅପ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଜିସୁ ଆହୁସାରେ ଗଟି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଦିକ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମାନ୍ ସାଙ୍ଗ ଲାଜାର୍ ଉସ୍କାଡ଼୍ତେ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉସ୍କାଡ଼୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ତେତାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଆଦୁତାନ୍ ।”
ଦାଉଦ୍ ତାନ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉଦେଶ୍ୟ ପୁରା ମାଡ଼୍ତେ ପେର୍କେ ଡଲ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ତଡ଼୍ ସମାଦି ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ସମାଦିତାଗ୍ କାଡ଼୍ୟି ଆତ୍ତେ ।
ଇଦ୍ ଗଟ୍ ତେର୍ତେ ପେର୍କେ ପାଉଲ୍ ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଇସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଟ୍ ମାତ୍ତେ ପେର୍କେ ମାମ୍ମେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ନିଜର୍ ହାର୍ ଆତ୍ତମ୍ । ମାକିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ନିଜର୍ ମୁତ୍ତେ ନୁ ପିଲାଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ନାର୍ ବାୟିଦେ ମାନ୍ଦାନ୍ ଗଦାଡ଼୍ ଆଞ୍ଚ୍ ଯାକ ୱାତ୍ତଡ଼୍ । ଆଗେ ମାମ୍ମେ ସାରେତମ୍ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଉୱୁସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼୍ତମ୍ ।
ପିତର୍ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାୟିଦେ ପେସ୍ସ୍ପିତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଇସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଦର୍କାସ୍ତେ ଡଲ୍ତେ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଟାବିଥା, ତେଏଦେ !” ଦର୍କାସ୍ କଣ୍ଡା ତେର୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ତେଦି କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନେଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ଶାତ୍ୱାମ୍ ଇଲ୍ୱେ ନାରୁଡ଼୍, ରୋଗିନାରୁଡ଼୍ ନୁ ଡଲାନଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଇଦିନାଦ୍ ଇତ୍କେ ଆଦ୍ତେ ଜେ, ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ମିକା ନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ନିଜାମ୍ ତଅତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନିଜେ ମୁନେନ୍ ତେଏଦି ମିନ୍ଦେ ।
କେଞ୍ଜାଟ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ନିଜାତାଦ୍ ସତ୍ ଗଟ୍ କେତୁତାନ୍ । ମାନାଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ଡଲ୍ୱାଡ଼୍ ନୁ ମାନାଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ପରିବର୍ତ୍ତିତ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ଦାମ୍ ତାନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ଶହ ନାର୍ଗେ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍କ୍ ତଅନ୍ଦିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଇଲେଡ଼୍, ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ମୁଲ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ୱାଦାନ୍ ସମୟ୍ତେ ମାମ୍ମେ ଇଦ୍ ଜିୱୁତେ ମାନ୍ତମ୍ ବା ମାନମ୍, ଅନ୍ ତଡ଼୍ ବେଲାନ୍ କାୟ୍ଲି ମିକା ମାନ୍ତମ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଡଲ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପ୍ରତମ୍ ଦାମ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ନାକିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ପାକେ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ଡ଼୍ ଆତ୍ତଡ଼୍, ବେନ ନା ପାକେ ମାନ୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍, ସାରେତଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ଆତ୍ତଡ଼୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଇଦ୍ ଦୋଷ ପୟ୍ମା କି ।
ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ମିକିଙ୍କ୍ ପରିହାସ୍ ମାଡ଼ି କେତିତଡ଼୍, “ଜିସୁ ୱାଦ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଡ଼ିମାତ୍ତନ୍, ଆୟ କି ? ଅଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜେ ବେଗା ? ମାନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ଡଲି ମିନ୍ଦେଡ଼୍, କିନ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟତେ ଆରାମ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ବାତ୍ ବେଲାନ୍ ମାତ୍ତେ, ଇଞ୍ଜେ ମିକା ସାରେ ତ ଆଦ୍ରକମ୍ ମିନ୍ଦେ !”