32 ‘ନାନ୍ ମିଇ ଆନିଦାଦି ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ ।’ ମୋଶାଲ୍ ୱେର୍ରେସ୍ ୱାଡ଼୍କ୍ତଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ସାହାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।”
ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ଆଦ୍ଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜି ଦାଦ୍ରେଲି ନେଲ୍ କାପ୍ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ରାଲ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମାମ୍ମେ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ତ ଜିୱୁନ୍ ମାନ୍ଦାନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଡଲି ମାନ୍ଦାନ୍ନଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁଙ୍କ୍ ବେନ ହିଦିନ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିଦ୍ପାର୍ୱଡ଼୍ । ଆଦ୍ ଦିନ୍କଞ୍ଚ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ବାତେମେଣ୍ଡେ ପ୍ରଶ୍ନ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବେନ ବା ସାହାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ ଇଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ମଡ଼୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ହୋ ପ୍ରବୁ, ନାୟାଗ୍ କଞ୍ଜ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଇମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ପାପି ନାରୁନ୍ ।”
ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ମାନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ତାମ୍ ଦାସ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପେଦାନ୍ କାଇଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ପିଲାତ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍କେ ମିକା, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପିଲାତନ୍ ମୁନେ ମନା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ମୋଶାଲ୍ ଆଦ୍ ଦୃଶ୍ୟ ଉଡ଼ି କାବା ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେକେନ୍ ସାୟେ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବକେତ୍ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଇତ୍କେ ଅଡ୍ ଅରଟ୍ ବାଡ଼ିୟା ଦେଶତାଗ୍, ଆ ସ୍ୱର୍ଗତା ଦେଶତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆଶେମାଡିମାତଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱରଙ୍କ୍ ନିଜର ଇଶ୍ୱର ଇଞ୍ଜ କେତାନ୍ ଦ୍ୱାରା ଅଣ୍ଡ୍ ସିଗ୍ ଆଇୱା ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇଞ୍ଜେ, ଇଶ୍ୱର ତାମ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅରଟ୍ ନଗର୍ ତିଆର୍ ମାଡି ମାତ୍ତେ ।
ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାନେ ଚିମ୍କାସ୍ ଅନ୍ ଡ଼େକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲ୍ତାନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଡ଼େବେକାଇ ନା ପରୁ ୱାଟି କେତ୍ତନ୍, “ୱେର୍ମା, ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍ ।”