2 ସ୍ତିପାନ୍ ଉତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହଁ ଦାଦାଲଡ଼୍ ନୁ ବାବାଲଡ଼୍, କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ମାନ୍ ଆନିଦାଦି ଅବ୍ରାହାମ୍ ହାରାନତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ଗୌରବମୟ ଇଶ୍ୱର୍ ମେସପଟାମିୟାତାଗ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଇସ୍,
ମାକିଂଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ପରିକ୍ଷାତେ ମୁନ୍ନେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ହିମା, ମାତର୍ କାରାପ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼େ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରାଜ୍ୟ, ପରାକ୍ରମ୍, ଗୌରବ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ନିୟାଦ୍, ଆମେନ୍ ।”
“ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମହିମା, ମେଣ୍ଡେ ପୃତିବିତାଗ୍ ଅନ୍ ଶାନ୍ତି ନାରୁଡ଼୍ ତେ ସେଙ୍ଗେ ଶାନ୍ତି ଆୟି ।”
ମେଣ୍ଡେ, ଆଦ୍ ବାକ୍ୟ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପଇତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ସତ୍ତେ ନିଣ୍ଡି ମାନ୍ ଲୋପେ ବାସେ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ ୱେରଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ମାର୍ଦେ ମହିମା ଲେକାମ୍ ମାମ୍ମେ ଅନ୍ ମହିମାତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତମ୍ ।
ଜିଶାଇୟ ଇଦ୍ସାରେ କେତ୍ତାଙ୍କ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁନାଦ୍ ମହିମା ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଗଟିକେତ୍ତନ୍ ।
“ଦାଦାଲଡ଼୍ ନୁ ବାବାଲଡ଼ି, ନା ନିଜର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାତ୍ କେତୁତାନ୍, ଆଦ୍ କେଞ୍ଜାଟ୍ !”
ଅଡ଼୍ ମାନ୍ଦେ ମାନ୍ଦେ ଆସ୍ ୱେକ୍ ୱେକ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ଟିକ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେତ୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପାରୂଶୀ ନୁ ସାଦୁକୀଡ଼୍ ଲୋପେ ରାମ୍କ୍ ଆରାମ୍ ଆତ୍ତେ ।
ବେଡ଼୍ୟି ଜାଜକ୍ ସ୍ତିପାନ୍ତିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଦ୍ ବାତ୍ ନିଜାମ୍ ?”
ଇ ଜୁଗ୍ତଡ଼୍ ନେତା ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ବେନ ଆଦ୍ ପୁନଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମାତ୍କେ ଗୌରବମୟ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ କ୍ରୁଶତାଗ୍ ରେହ୍ୱେ ମାନେଡ଼୍;
ମେଣ୍ଡେ ଗୌରବ୍ତନ୍ ବାବାଲ୍, ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତାନ୍, ବେଲା ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଇଦ୍ତନ୍ । ଆଦ୍ ଆତ୍ମା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଜ୍ଞାନ୍ବାନ୍ ମାଡ଼ିତେ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ମିଇ ଗାର୍ରେ କେତିତନ୍ । ଆଲାଇତ୍କେ, ମିଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ପୁନ୍ଦେ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ମହାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମାନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ଗୌରବ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରକାଶ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ତେ, ଆଦ୍ ଦିନେତାଦ୍ କେପି ମାମ୍ମେ ମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଅନାଗା ଇଶ୍ୱରନ୍ ମହିମାତାଦ୍ ୱେସ୍ ପତିତ୍ ନୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ ସମ୍ପତି ସାର୍ରେ ମିନ୍ଦେ । ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗଟ୍ତଡ଼୍ ସାର୍ରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ି ସ୍ୱର୍ଗତଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୱାନ୍ତାଗ୍ ଲାୱ୍ଦେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ତିନ୍ଦେ ପାକା କୁଦି ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର ଅବ୍ରାହାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଅରଟ୍ ଦେଶ୍ ଇତାନ୍ଇଞ୍ଜ ଅରଟ୍ ମାଟା ୱିଡ୍ସିମାତେ, ଆ ଦେଶତାଗ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ ଅଣ୍ଡ୍ ଆସୁଙ୍କ ଅଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ମାଟାତିନ୍ ମାନେମ୍ ଆସ୍ମାତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେ ଆଦୁତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ପୁନ୍ୱା କଞ୍ଚ୍ ମେଣ୍ଡେ ତାନାଦ୍ ଦେଶ ୱିଡ଼୍ସି ଆତଣ୍ଡ୍ ।
ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମାନ୍ ଗୌରବ୍ତଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମାନାଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ଲେକାମ୍ କେଲ୍ମାଟ୍ ।
“ଆ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ! ନିମେ କେ ଗୌରବ୍, ସମ୍ଭମ ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ବାଜନ୍, କାରନ୍, ନିମେ ସାରେ ବିଷୟତେ ସୃଷ୍ଟି ମାଡ଼୍ତିନ୍ । ନିଜେତ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ଆଦ୍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ତାତ୍ତିନ୍, ପଶୁକିଙ୍କ୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।”