10 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସ୍ତିପାନ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଶକ୍ତି ବୁଦ୍ ହିତ୍ତେ ଯେ, ବେନବା ଅନ୍ ଗଟ୍ତିଙ୍କ୍ ବିରଦ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ୟାୟବାବାନ୍ ହୃଦୟ୍ ପିଲାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ପୁନ୍ୱେ ନାରୁଡ଼୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ବୁଦ୍ତେ କାମ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାଲ୍ପାନଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାଏତ୍ ଦଣ୍ଡଆତ୍ତେ ୱେରନ୍ ନାରୁଡ଼୍ମଣ୍ଡଲି ତିଆର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଏଲିୟତେ ଆତ୍ମା ନୁ ଶକ୍ତିତେ ଅନ୍ ମୁନ୍ନେ ତାକି ଆଦ୍ତନ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ଗଟ୍ ନୁ ବୁଦ୍ ଇଦ୍ତାନ୍ ଯେ, ମିକିଂଙ୍କ୍ ସାରେତଡ଼୍ ବିରଦ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦିନାଦ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ପ୍ରହରୀଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ହି ନାରୁଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଗଟି କେତୁତଣ୍ଡ୍, ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଆଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ କେଲଣ୍ଡ୍ ।”
ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ଯଦି ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଆସ୍ମାନ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ବିଶ୍ୱାସ୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦଂସ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ଆଦ୍ତେ, କାଳେ ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିରୁଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ତଅନ୍ଦିତ୍ ।” ବେଡ଼୍ୟେମିଟିଙ୍ଗ୍ ଗମଲିଏତ୍ ପରାମର୍ଶ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତେ ।
ଆସୁଟ୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ମୋଶାଲ୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିରୁଦ୍ତେ ଗଟି କେତାନାଦ୍ ମାମ୍ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍,” ଇଦ୍ ମିଚ୍ ସାକ୍ଷି ଇଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେସ୍କ୍ତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଲାଞ୍ଚ୍ ଇସ୍ ମିଚ୍କେତାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍ ।
କିନ୍ତୁ କୁରିନୀୟ ନୁ ଆଲେକ୍ଜାଣ୍ଡ୍ରିୟାଲ୍ କାଇଦି ଜଇଲ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଆସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଇହୁଦିଡ଼୍କ୍ ଆସ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଉପାସନା ଲୋକ୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ସ୍ତିଫାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ନୁ ସିଲିଷୀଆ ଏସିଆ ଦେଶ୍ତେ ବାଗାତ୍ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ସ୍ତିପାନ୍ ତଡ଼୍ ଯୁକ୍ତି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଡ଼୍ ।
ସ୍ତିଫାନ୍ ମେଣ୍ଡେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବେସର୍ ଜିଦ୍ତଡ଼ି ! ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ବେସର୍ ଅସୁନ୍ନତ, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ବେସର୍ ବାୟିରାଲଡ଼ି ! ମିଡ଼୍ ଟିକ୍ ମିୱଡ଼୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ଲେକାମ୍, ମିଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ବିରୋଦ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ନାୟାଦ୍ ଶିକ୍ଷା ନୁ କାବୁର୍, ନାରୁଡ଼୍ ବୁଦ୍ତେ ଗଟିନ୍ ଚାଲାକ୍ତେ ଆୟାୱା ମାତ୍ତା । ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ଆତ୍ମାତ୍ ଶାତ୍ୱାମ୍ତଡ଼୍ ନିଞ୍ଜାମ୍ ପ୍ରମାନ୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରଚାର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତା ।