3 ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହନନୀୟ, ନିମ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ହୃଦୟତେ ୱାମିମିକା ଦର୍କି ମାନ୍ଦାନ୍ ଡାବ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେସର୍ ନେହେସ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଗାର୍ରେ ମିଚ୍ କେତ୍ତିନ୍ ?
ବେନଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟତେ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ହୃଦୟତାଗାଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ଆଦ୍ ଟେଣ୍ଡି ଆଦ୍ତେ । ଆର୍ଦାଗ୍ ରାଲିମାନ୍ଦାନ୍ ୱିଜ୍ ଆତ୍ତେ ଇଦିନ୍ ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ।
ଆସୁଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ବାରଜାନ୍ ଶିଷ୍ୟନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଷ୍କାରିୟୋତ୍ ପେଦେର୍ ତଣ୍ଡ୍ ଯିହୂଦାନାଗେ ଶୟ୍ତାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ନାର୍କେତ୍ ବଜିତ୍ ୱେଲେ, ବେସୁଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ଶିମୋନ୍ତେ ମାର୍ ଇଷ୍କାରୀୟତିୟ ଯିହୁଦାନ୍ ଜିୱୁତେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ କାଇଦେ ପସ୍ପିଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସଂକଳ୍ପ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଅଣ୍ଡ୍ ରୂଟି ଇତ୍ତେ ୱେଲେ ଶୟ୍ତାନ୍ ଅନାଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ତେ । ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଏ ମାଡ଼ୁତିନ୍, ଆଦ୍ ଜାପେ ମାଡ଼େ ।
ଇତ୍କେ ମୁତେନ୍ ରାଜି ଲେକାମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବେସର୍ ଡାବ୍କ୍ ତାମ୍ ନିଜେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ନେହେତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡେ ବାଗାତ୍ ସାରେ ଡାବ୍କ୍ ତାସ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ୱାମାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ନିୟାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ୱାମ୍ତେ ପେର୍କେ ମିକା ଆଦ୍ ଅଦିକାର୍ ନିୟାଦ୍ ମାତ୍ତେ । ବାତେଙ୍କ୍ ନିମ୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼୍ତି ? ନିମ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିଚ୍ କେଲ୍ୱିନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ନିମ୍ ମିଚ୍ କେତ୍ତିନ୍ ।”
ପିତର୍ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁନ୍ ଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ପରିକ୍ଷା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନିମ୍ ନୁ ନି ମୁଦ୍ପାଲ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସ୍ତିଡ଼୍ ? ବେନଡ଼୍ ନି ମୁଦ୍ପାଙ୍କ୍ ସମାଦି ହିତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ମାର୍ ବକେତ୍ ହେୱୁତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ମିକା କାଞ୍ଜୀ ବାୟିଦେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗ୍ ମାନୁଟ୍; ଶୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ଦମକ୍ ଇମୁଟ୍, ଆଲେକେ ଆଦ୍ ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ମିରିଆଦ୍ତେ ।
ସତର୍କ ଆୟ୍ମୁଟ୍, ତିଆର୍ ଆସ୍ ମାନୁଟ୍ । ମୀଇ ଶତ୍ରୁ ଶୟତାନ୍ କେୟାନ୍ ଗଣ୍ଡ୍ରାସ୍ ଲେକାମ୍ ବେନଙ୍କ୍ କାସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମେଃଏକ ଉଡୁତେ ।