30 ନିୱଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ଦାସ ଜିସୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ଆଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ସାଦନା ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନିୟାଦ୍ କାୟି ହାଆମ୍ ।”
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଚିହ୍ନେ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ହୁଡ଼କଟମାତ୍କେ ମିଡ଼୍ ବେସୁଟ୍ ବା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।”
“ହୋ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ନାରୁଡ଼ି, ଇୱୁ ସାରେ ଗଟି କେଞ୍ଜାଟ୍, ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ ନାର୍ଗେ ଶକ୍ତିତ୍ ପାଡ଼୍ୟି, ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ନୁ ଚିଏନ୍ନେ ତଡ଼୍ ମିଇ ଗାର୍ରେ ଇଶ୍ୱର୍ ରଅତେ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରମାନିତ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଜେ ମିଇ ଲୋପେ ଇୱୁସାରେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ।
ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼ିୟି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ କାବା ଆସ୍ ୱେର୍ତଡ଼୍ ।
ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ମାନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ତାମ୍ ଦାସ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପେଦାନ୍ କାଇଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ପିଲାତ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍କେ ମିକା, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପିଲାତନ୍ ମୁନେ ମନା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ଶକ୍ତି କେ ଇଣ୍ଡ୍ କୁଟାଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତେ । ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ଉଡ଼ି ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ମାତ୍ରମ୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ତିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ସମ୍ଭବ୍ ଆତ୍ତେ । ଜିସୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଜେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ପିତର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାୟାଗ୍ ସୁନା ଡାବ୍କ୍ ଇଲା, ମାତ୍ରମ୍ ବାଆତେ ମିନ୍ଦେ, ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦୁତାନ୍; ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେଦେର୍ତେ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ଇଦୁତାନ୍ ତେଦ୍ଦେ ନୁ ତାଆକେ !”
ଆଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନୁ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ସାରେତଡ଼୍ ପୁନ୍ଦ୍ ୱେୟ୍ତିତ୍ ଜେ, ମିଇ ମୁନେ ନିସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ମାତ୍ରମ୍ ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେଦେର୍ତେ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ସାରେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ବେନଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ କ୍ରୁଶତାଗ୍ ଆୱକ୍ତିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଜିୱୁନ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନିଜାମ୍ ହେରଦ୍ ନୁ ପନ୍ତୀୟ ପିଲାତ ଇଦ୍ ନାର୍ତାଗ୍ ଅଣଇହୁଦୀ ନୁ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମିୱଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ଦାସ, ବେନଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ମସୀହା ଇଞ୍ଜ ଏଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଡ଼ି, ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁନ୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଷଡ଼ଜନ୍ତ୍ର ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ଆସମାତ୍ତେ । ସାରେତଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ଶଲୋମନ୍ତେ ମଣ୍ଡପ୍ତାଗ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ଶକ୍ତି ପାଏମ୍ଆତ୍ତେ ସ୍ତିଫାନ୍, ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।