7 କାବା ଆସ୍ ନୁ ଦାଦ୍ରେଲି ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଦ୍ ରକମ୍ ଗଟ୍ ତିରିୟାନଡ଼୍ ଇଡ଼୍ ବାତେଏ ଗାଲିଲୀୟ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ ?
ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ ? ବାଗାତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦୁତନ୍, ଗାଲିଲୀତେ ନାଜରିତିୟ ବାବବାଦୀ ଜିସୁ ।”
ସୁଦୁଟ୍ ପେର୍କେ ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପିତର୍ତେ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍ “ନିମ୍ ନିଜାମ୍ ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ୱେରେତନି । ନି ଗଟ୍ ତିର୍ୟାନାଗ୍ ଗଟ୍ ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ ।”
ଜିସୁ ଆଦେକେଞ୍ଜି ବାକ୍ୱା ଆତ୍ତନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ପେର୍କେ ୱାଦାନଡ଼କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ସତ୍ କେତୁତାନ୍, ଇଶ୍ରାୟେଲ୍ତେ ବେନ୍ ନାରୁନ୍ନାଗ୍ ଇଣ୍ଡ୍ ନାରୁନ୍ ଲେକାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନାନ୍ ଉଡ଼ନ୍ ।
ଇଗେ ସାରେତଡ଼୍ ବାକ୍ୱା ଆସ୍ ନିଜେ ନିଜେ କେତାକେତି ଆତ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ବେସତ୍ ଗଟ୍ ? ଅଣ୍ଡ୍ ଅଦିକାର୍ ନୁ ଶକ୍ତି ତଡ଼୍ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆୱ୍ ପେୟିସ୍ ଆଦ୍ତା ।”
ସାରେତଡ଼୍ ଉଡ଼ି ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ, ରୋଗି ତେଦିମିକା କେତ୍ ପଇସ୍ ଆତ୍ତନ୍ । ଆଗାଙ୍କ୍ ସାରେତଡ଼୍ ବାକୁୱା ଆସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାମ୍ମେ ଇଦ୍ଲେକାତ୍ କାମ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତମ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ମିକା ବାତେଏ ୱେର୍ନି ଗାଲିଲୀ ନାରୁନୀ ? ଗାଲିଲୀତାଗ୍ ବେନ୍ଆଇ ବାବବାଦୀ ତିଆର୍ ଆୟଡ଼େ, ହିଦ୍ ମେହ୍କିମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼େ ।”
ନୁ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗାଲିଲୀୟଡ଼ି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇଗେ ନିସ୍ ମୟଲ୍ତାଗ୍ ଉଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼ି ? ହି ଜିସୁ ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ରକମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଟିକ୍ ଆଦେରକମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ମାଲ୍ସ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
କାବା ନୁ ଦାନ୍ଦେ ଆସ୍ ଅଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଲୋପେ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଇଦିନ୍ ଅର୍ତ ବାଆତେ ?”
ଆଲେକେ ମାମ୍ମେ ସାରେତମ୍ ବେଲା ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମା ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଜନମ୍ ଆତ୍ତେ ଗଟ୍ କେତାନାଦ୍ କେଞ୍ଜୁତମ୍ ?
ଅଂକିଙ୍କ୍ ମନ୍ଦିର୍ତେ ସୁନ୍ଦର୍ ମାର୍ ଗାର୍ରେ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ବିକାରୀ ଇଞ୍ଜ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାଆତେ ଗଟେମ୍ ଆତ୍ତେ, ସାରେ ଉଡ଼ି ଅଡ଼୍ ବାକ୍ୱା ନୁ କାବା ଆତ୍ତଡ଼୍ ।