20 ପ୍ରବୁନାଦ୍ ମହାନ୍ ନୁ ଗୌରବ୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ପଡ଼୍ଦ୍ ଇକାଡ଼୍ ତଅନ୍ଦିତ୍ ନୁ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ ନେତୁର୍ ଲେକାମ୍ ଏର୍ରେ ରଙ୍ଗ୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଆଦ୍ ଦୁଃକାମ୍ତେ ଦିନାମ୍ ଶେଷ ଆଦ୍ଦାନ୍ ୱେୟ୍ ପଡ଼୍ଦ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆଦ୍ତେ, ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡେ ୱେସ୍ ହିଦ୍ପାର୍ୱ, ନୁ ମହାଶୂନ୍ୟତେ ନାର୍ଗେ ହୁକାକ୍ ଇକେ ଆକେ ଆଦ୍ତା ।
ଆଦ୍ଦିନେ ପାୟାଲ୍ ତାଲେତ୍ ପଡ଼୍ଦିନ୍ ସାରେ ଦେଶ୍ଜାକ ହିକାଡ଼୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ମୁଣ୍ଡ୍ ଗାଣ୍ଟା ଯାକ ମାତ୍ତେ ।
“ଆ ଦୁକାମ୍ଦିନେ ୱାତ୍ତେ ପେର୍କେ ପଡ଼୍ଦ୍ତିଙ୍କ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆଦ୍ତେ, ନେଞ୍ଜ୍ତିଙ୍କ୍ ୱେସ୍ ଆଦ୍ତେ,”
“ମେଣ୍ଡେ ପଡ଼ଦ୍, ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ ନୁ ଉକାକ୍କିନାଗ୍ କାମ୍ସାରେ ତଅନ୍ଦିତେ, ମେଣ୍ଡେ ପୃତିବିତାଗ୍ ଜାତିନଡ଼୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ସମୁଦ୍ର ନୁ ଗାଙ୍କ୍କୁଡ଼୍ ଗାଟି ନେକ୍ନାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଇଲା ବାତେଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁନଡ଼୍ ।
ନାନ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ବୁତ୍ ପାଡ଼୍ୟି; ମେଣ୍ଡେ ପୃତିବିତାଗ୍ ନାର୍ଗେ ଚିଏନ୍ନେ ତଅତିତାନ୍ । ଆଗେ ନେତୁର୍, କିସ୍ ନୁ ଗାଟି ଉମ୍ମେ ବର୍ତ୍ତି ଆଦ୍ତେ ।
ଆସୁଟେ ବେନଆଇ ପ୍ରବୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଇଦ୍ ଲେକେତ୍ ନାରୁଙ୍କ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଦ୍ ନାଷ୍ଟାମ୍ତ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ତେ କାଇଦେ ୱିସଡ୍ସିନାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, ବେଲାକି ପ୍ରବୁ ଜିସୁନ୍ ଦିନାମ୍ତେ ଅନାଦ୍ ଆତ୍ମା ଗେଲ୍ସେ ପାର୍ଦିତ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନାର୍କେତେ ନାନେ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ୱାଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଦିନାମ୍ ୱାଦ୍ତେ, ହିଦ୍ ମିଡ଼୍ ଲେକେତ୍ ପୁତ୍ତିଡ୍ ।
ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁନ୍ ଦିନାମ୍ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ଲେକାମ୍ ୱାଦ୍ତେ । ଆଦ୍ ଦିନେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ଲୋପେ ମୟଲ୍ ମାୟିଆଦ୍ତେ । ମୟଲ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଗ୍ରହ ନୁ ଉକାକ୍ କାର୍ୱି ଦ୍ୱଂସ ଆଦ୍ତା । ପୃତିବିତଡ଼୍ ତାନାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତଡ଼୍ ବିନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ଇଞ୍ଜେ ବେନ୍ ମୟଲ୍ ନୁ ପୃତିବି ମିନ୍ତେ, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଜ୍ଞା ତଡ଼୍ କିସ୍ତେ ଦ୍ୱଂସ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନେଃଏତଣ୍ଡ୍ । ବେନ୍ ଦିନେ ଆଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିଚାର୍ ଆସ୍ ବିନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ଦିନାମ୍ ଯାକ ଆଦ୍ ସୁରକ୍ଷା ଆସ୍ ମାନ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଚତୁର୍ତ ଦୂତ ତାନ୍ ପାତ୍ରତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଦ୍ରବ୍ୟତିଙ୍କ୍ ପଡ଼ଦ୍ତେ ପରୁ ତସ୍ସିତେ । ତାନ୍ପେର୍କେ ପଡ଼୍ତେ ଏଦ୍ ଗାଟି ଆସ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ କାର୍ୱି ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ, ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେକାଗଲାଲ୍ ଚଅଟାନ୍ ସିଲ୍ ଉତ୍ତନ୍; ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାର୍ଗେ ବୁମିକମ୍ଫ ଆତ୍ତା । ପଡ଼୍ଦ୍ କୃଷ୍ଣ କଲର୍ତେ କମ୍ୱଲ୍ ଲେକାମ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ ପୁରା ନେତୁର୍ କଲର୍ ଆତ୍ତେ ।