12 ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ନାର୍ଗେ ଗ୍ରୀକ୍ ନାଟାଙ୍କ୍ ନୁ ଗ୍ରୀକ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତଡ଼୍ କାଇଲ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ନାଣ୍ଡ୍ ମାତ୍ତେ ତିଆର୍ ମାଡ଼ନ୍ ଦିନାମ୍ ବା ରମାନ୍ଦିମ୍ତେ ମୁନେତ୍ ଦିନାମ୍ । ଆରମାତିଆତେ ଯୋସେଫ ୱେର୍ରୱ କନ୍ ପିଲାତେ ଗାରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଜିସୁନ୍ ଡ଼ଲତେ ମଡ଼୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ତାଲ୍ ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନଆଇ ଯଦି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇଚ୍ଛା ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛାମାଡ଼ୁତନ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ହି ଶିକ୍ଷା ଇଶ୍ୱରତାଗାଙ୍କ୍ ତିଆର୍, ନା ନାନ୍ ନା ନିଜର୍ତାଗାଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇତ୍କେ ପାଉଲ୍ ନୁ ବର୍ଣ୍ଣବା ସାହାସ୍ ତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ମିଇ ବକେତ୍ ମୁନେନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦାନ୍ ମାତ୍ତେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅନନ୍ତ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଅଯୋଗ୍ୟ ବିଚାର୍ ଇଦିଙ୍କ୍ ମନା ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍, ମାମ୍ମେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ ବକେତ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ନଗର୍ତେ ଉପାସନା ମାଡ଼ାନ୍ ନେତାଲଡ଼୍କ୍ ନୁ ନାଟାକିଂଙ୍କ୍ ପୁସ୍କାମାଡ଼ି ପାଉଲ୍ ନୁ ବର୍ଣ୍ଣବାନ୍ ପର୍ର ତାଡ଼ନା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପେସ୍ସ୍ପିତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇକନିୟାତାଗ୍ ଆଦ୍ ଗଟନା ମେଣ୍ଡେଅଣ୍ଡ୍ଦାମ୍ କେତ୍ତଡ଼୍; ପାଉଲ୍ ନୁ ବର୍ଣ୍ଣବା ପ୍ରାର୍ତନା ଲତ୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଇଦ୍ରକମ୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ଯେ ନାର୍ଗେ ଇହୁଦୀ ନୁ ଗ୍ରୀକ୍ ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଅନୁଗ୍ରହ ପାଏମ୍ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼ି ଲକ୍ ଲକ୍ ରୂଟି ଉହୁସ୍ ତିଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ନିତ୍ଦିନ୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ପାଏମ୍ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ଦଲ୍ତାଗ୍ କାଲ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ହୋ ଦାଦାଲଡି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଶ୍ୱର୍ କାର୍ଙ୍ଗାନ୍ ୱେଲା ମିଡ଼୍ ବେଲା ମାତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଆଲ୍ସୁଡାଟ୍ । ବୁମ୍ତା ଇସାପ୍ତେ ମିୟାଗା ନୁଞ୍ଚ୍ ମାତର୍ ବେସ୍ୱୁଡ଼୍ ବୁଦିଡ଼୍, କ୍ଷମତାପନ୍ କି ବେଡ଼ିୟଡ଼୍ ଲୋତ୍ତେନଡ଼ି ମାତ୍ତିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ୱେସ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ପେସ୍ପିତା । ଆଦିନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ହୋ ଉଞ୍ଜ୍ତେନଡ଼ି, ତିଆର୍ତେ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ନୁ ଡଲ୍ତେନଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ତେଏଦାଟ୍ ! କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱେସ୍ତାଗ୍ ପେୟ୍ମୁଟ୍ ।”
ସାଉକାର୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ବିଶ୍ୱାସି ନିଜେ ଗରିବ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଗାଡ୍ତେ ପୁଙ୍ଗାର୍ ଲେକାମ୍ ଦୁଲ୍ଲିତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ସାର୍ରେ କାରାପ୍ ବିଷୟ୍ ନୁ ସାର୍ରେ କାରାପ୍ ପାଡ଼୍ୟି ୱିଡ଼୍ସି, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ସମର୍ପଣ ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ମୀଇ ହୃଦୟତାଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବେନା ବାକ୍ୟ ଉର୍ସ୍କ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ବାତ୍ ମିକିଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ତନ୍, ଆଦ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।