23 ଇଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଲେକାମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଜାତିଡ଼୍ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଦ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ତେ ପେଦେର୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଦାଉଦ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍ତେ ବଂଶତଣ୍ଡ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ତାଂକିଙ୍କ୍ ୱେରନ୍ ମାର୍ ଜନମ୍ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ନିମ୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ ‘ଜିସୁ’ ୱାଟିତି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ତାମାଦ୍ ପାପ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତନ୍ ।”
ଜିସୁନ୍ ମୁନେ ନୁ ପେର୍କେ ଆଞ୍ଜମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଦାଉଦ୍ତେ ମାରିଙ୍କ୍ ପ୍ରସଂଶା ହାଇ, ବେନ ପ୍ରବୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ୱାଦୁତନ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
“ମସିହନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଆଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ? ଅଣ୍ଡ୍ ବେନନ୍ ବଂଶତଣ୍ଡ୍ ?” ଅଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ତାମ୍ ଦାସ୍ ଦାଉଦ୍ ତେ ବଂଶତ୍ ୱେର୍ଣ୍ଡ୍ ଶକ୍ତିନଡ଼୍ ପରିତ୍ରାଣ୍କର୍ତ୍ତାଙ୍କ୍ ମା ସେଙ୍ଗ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଞ୍ଜେ ନି ଗଟ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମାତର୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ନିଜେ ନିଜେ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେମ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଣ୍ଡ୍ ଯେ ନିଜାମ୍ ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ମସିହ ଯେ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତାଗାଙ୍କ୍ ନୁ ଦାଉଦ୍ ବେଗ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ବେତ୍ଲିହିମ୍ ନାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ମାମ୍ମେ ଇଗେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ କେତାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତମ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ ଆନିଦାଦୀଡ଼୍କ୍ ବେନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ବାବବାଦୀ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରାମାଣ୍ ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଦାଉଦ୍ ବଂଶତଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ରାଜାଲ୍ ସିଂହାସନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଶ୍ୱର୍ ପ୍ରାମାଣ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପ୍ରତମେ ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ତାନ୍ ଦାସଡ଼୍କ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେଏସ୍ ରହତଣ୍ଡ୍, ବେଲାକି ଅଣ୍ଡ୍ ମିୟାଦ୍ ସାରେ ନାରୁଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ କାରାପ୍ ହାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ପି ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।”
ମାତ୍ରମ୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ସମ୍ଭବ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମେଣ୍ଡେଅନ୍ ପେଦେର୍ତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଦର୍କ ।”
ଇଦିନ୍ ନାଡ଼୍ମ୍ ଜାଗେ ଆଦୁତଣ୍ଡ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ । ମାନେୟ୍ ରକମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ନ୍ ବଂଶତଣ୍ଡ୍,
ତାନ୍ପେର୍କେ ଇଶ୍ରାଏଲୀୟଡ଼୍ ସାର୍ରେ ଇଦ୍ ଶାସ୍ତ୍ର ଲେକାମ୍ ରକ୍ଷା ଦର୍କିତ୍, “ମୁକ୍ତିଦାତାଲ୍ ସିୟନକନ୍ସ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍; ଜାକୁବନ୍ ବଂଶତଡ଼୍କ୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ତୀତସ ନା ସାମାନ୍ ବିଶ୍ୱାସତେ ମାର୍, ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ଶାନ୍ତି ଇୱିଣ୍ଡ୍ ।
ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ତେ ଚିଟି; ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଦାସ ନୁ ପ୍ରେରିତ, ବେନଡ଼୍ ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଲେକାମ୍ ନାର୍ଗେ ଦାନାମ୍ ଦାନ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଗାରେ ଇଦ୍ ଚିଟି ଲେକୁତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଦ୍ ଉପାୟତେ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନନ୍ତ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ନେଙ୍ଗାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ପୁରା ଅଦିକାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗାଙ୍କ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ଆସ୍ ବେନଡ଼୍ ସଂସାର୍ତେ ବିନାଶ ଆଦାନଡ଼୍ ଶକ୍ତି ନାଗାଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ଆଦାନ୍ ପେର୍କେ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ଆୱୁ ସାରେ ଆୟେ, ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ମାଡ଼େଙ୍କ୍ତେ ଦଶା ମୁନେତ୍ ଦଶାତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଅଦିକ୍ ଶୋଚନିୟ ଆଦ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ନୁ ଅନୁଗ୍ରହତେ ମିଡ଼୍ ପେର୍ସାଟ୍ । ଇଞ୍ଜେ ନୁ ସାରେଦିନା ଅନାଦ୍ ଗୌରବ୍ ଆୟି, ଆମେନ୍ ।
ନାର୍ଗେ ମୁନେଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ବାବଦାଦିନଡ଼୍ ବେନ୍ ସାରେ ବାବବାଣି କେସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ବେନ୍ ସାରେ ଆଜ୍ଞା ମିକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ରହସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଆଦ୍ ମିକିଙ୍କ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ିଦାନଙ୍କ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।
ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ତାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ନିଜର୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମେ ୱେରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତୁତମ୍ ।
ମାୱଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡେ ୱେରଣ୍ଡେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍, ପରାକ୍ରମ୍ ନୁ ଶାସନ୍; ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ମୁନେତ୍ କନ୍ସ୍ ନେଣ୍ଡ୍ ଯାକ ନୁ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ବିରାଜମାନ୍ ଆୟି । ଆମେନ୍ ।
“ନାନେ ଜିସୁ । ମଣ୍ଡଲିନାଗେ ମିୟାଦ୍ ଉପକାର୍ତେ ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ କେତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାୟାଦ୍ ଦୂତତିଙ୍କ୍ ରତ୍ତାନ୍ । ନାନେ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତନ୍ । ନାନେ ଆଦ୍ ୱିୟ୍ ଉକାମ୍ ।”