9 ଦୂତ୍ ବାତ୍ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ନିଜାତାଦ୍ କି ଆୟ୍ୟ, ପିତର୍ ପୁନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ସାପ୍ନା ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ହାଲ୍ସ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମିକା ପିତର୍ ଜେଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଦୂତନ୍ ପେର୍କେପେର୍କେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ତାମ୍ ୟାୟ୍ ତୁସାନଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାତେମେଣ୍ଡେ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ପିତର୍ ତାନ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତେ ଇତ୍କେ ଆଲ୍ସି କାବା ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆସୁଟେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ବେନଡ଼୍କ୍ ରହସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍ ଶିମୋନ୍ତେ ଲନ୍ ତିଙ୍କ୍ ଦର୍ସ୍କି ମାର୍ ବକେତ୍ ନିଶ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ଦିନ୍ ପାୟାଲ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଗାଣ୍ଟା ସମୟ୍ତେ ଅଣ୍ଡ୍ ସାୟ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦୂତ୍ ୱାସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗୁତଣ୍ଡ୍, “କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ।”
“ନାନ୍ ଯୋପା ନାର୍ତାଗ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଡୁପଟ୍ ନାଲୁ ମୁଲାନାଗ୍ ଉଙ୍ଗି ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ମଦଲ୍ ଡିଗାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ନା ବକେତ୍ ନିତ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଦୂତ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଟିକିଡ଼୍ ତୁୱାଲ୍ ଉତ୍ତେ, ପିତା ହେର୍ପୁକ୍ କେର୍ମ୍ ।” ପିତର୍ ଆଲା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ପେର୍କେ ଦୂତ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ଡୁପଟ୍ ମୁସି ନା ତଡ଼୍ ୱାଡ଼େ ।”
“ହଁ ରାଜା ଆଗ୍ରୀପା, ନାନ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅପ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ନ୍ ।
ଦାମାସ୍କସ୍ ହନନୀୟ ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିସ୍ୱାଶି ଶିଷ୍ୟ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ୱେରଡ଼୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ପ୍ରବୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହନନୀୟ !” ଅଣ୍ଡ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ପ୍ରବୁ କେଲ୍ମ୍ ।”
ଇଶ୍ୱର ଅବ୍ରାହାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଅରଟ୍ ଦେଶ୍ ଇତାନ୍ଇଞ୍ଜ ଅରଟ୍ ମାଟା ୱିଡ୍ସିମାତେ, ଆ ଦେଶତାଗ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ ଅଣ୍ଡ୍ ଆସୁଙ୍କ ଅଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ମାଟାତିନ୍ ମାନେମ୍ ଆସ୍ମାତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେ ଆଦୁତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ପୁନ୍ୱା କଞ୍ଚ୍ ମେଣ୍ଡେ ତାନାଦ୍ ଦେଶ ୱିଡ଼୍ସି ଆତଣ୍ଡ୍ ।