9 ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ୱାତ୍ତେ, “ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ନିମ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଶୁଚି ହେର୍କା ମାଡ଼୍ମା ।”
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ନେଙ୍ଗକଟ ଲୋପେ ଆଦ୍ତେ ନୁ ତାନ୍ପେର୍କେ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଦ୍ତେ । ଇଦ୍ କେତାନ୍ ଲେକାମ୍ ସାରେ କାଦି ସୁଚ୍ଛି ଇଞ୍ଜ ଜିସୁ କେସିସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଣ୍ଡ୍; “ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କାରାପ୍ ଇଞ୍ଜ ହାଲ୍ସ୍ମା ।”
ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ସାୟେ ପୁଞ୍ଜ୍ ମାନୁଟ୍, ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇହୁଦୀ ନାରୁଡ଼୍ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଲେକାମ୍ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ କାଇଲାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନଙ୍କ୍ ବା କାରାପ୍ ବା ଅପବିତ୍ର ହେର୍କା ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଅଶୁଚି ଆୟ୍ୟ ।
ମୁଣ୍ଡ୍ଦାମ୍ ଇଦ୍ରକମ୍ ଆତ୍ତେ, ମାଡ଼େଙ୍କ୍ତେ ଆୱୁ ସାରେତାୱିଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ତେଇସ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ‘ଇଲ୍ଲେ ପ୍ରବୁ ! ନାନ୍ ପାର୍ୱନ୍ । ଇଞ୍ଜେକ୍ଆନା ବାତେଏ କାରାପ୍ ବା ଅଶୁଚି କାଦି ତିନନେ ।’”
ଅଡ଼୍ ନୁ ମା ଲୋପେ ବାତ୍ମିକା ହାଲ୍ସାନାଦ୍ ଇଲେ, ଅଡ଼୍ ତାମ୍ ହୃଦୟ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼ାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ ଏର୍କେ ମାଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ଦ୍ୱାରା ସାର୍ରେ ବିଷୟ ପବିତ୍ର ଆଦ୍ତେ ।