8 ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ‘ଇଲ୍ଲେ ପ୍ରବୁ ! ନାନ୍ ପାର୍ୱନ୍ । ଇଞ୍ଜେକ୍ଆନା ବାତେଏ କାରାପ୍ ବା ଅଶୁଚି କାଦି ତିନନେ ।’”
ଅଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍ ଯେ, ଜିସୁନ୍ ବେସ୍କ୍ତଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଲେକାମ୍ କାଇକ୍ ନର୍ସ୍ ତିନଡ଼୍ । ଫାରୁଶିଡ଼୍ ତିନ୍ଦାନ୍ ମୁନେ କାଇ ନର୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେନ୍ ନିୟମ୍ ସାରେ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍, ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼କଟ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ‘ପିତର୍ ! ତେଏଦେ, ହାୱ୍କି ତିନ୍ ।’
ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ୱାତ୍ତେ, “ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ନିମ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଶୁଚି ହେର୍କା ମାଡ଼୍ମା ।”
ନାନ୍ ପୁନ୍ଦ୍ତାନ୍ ନୁ ପ୍ରବୁ ଜିସୁନାଗାଙ୍କ୍ ନିର୍ଦେଶ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ କେତୁତାନ୍, ବାତ୍ବା କାଦି କାରାପ୍ ଆୟ୍ୟ । ଯଦି ବେନ ବାତ୍ଆଇ କାଦିତିଙ୍କ୍ କାରାପ୍ ଇଞ୍ଜ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଦ୍ କାରାପ୍ ଆଦ୍ତେ ।
ବାତାଇତ୍କେ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ତର୍ ମୁଜାଲ୍ ମୁତେନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର, ମେଣ୍ଡେ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ ମୁତ୍ତେ ମୁଜାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର; ଆଲା ଆଇୱାମାତ୍କେ ମିଇ ପିଲାଜିଲା ଅପବିତ୍ର ମାନେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗ୍ରହନ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।