7 ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ‘ପିତର୍ ! ତେଏଦେ, ହାୱ୍କି ତିନ୍ ।’
ନାନ୍ ସାୟେ ମାଡ଼ି ଲୋପେ ଉଡ଼୍ତାନ୍ ଆଦିନ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ନାଲୁ ଡେକାନ୍ ଲୋନ୍ ପଡ଼୍ପାନ୍ ପିଟ୍ଟେ ନୁ ଗୁପେତ୍ ପଶୁ, ପୃତିବିତାଗ୍ ବେନ୍ ନେଲ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ମସ୍ସ୍ପି ତାଆକାନାୱୁ ଜିୱାକ୍ ନୁ ଗୁପେତ୍ ପିଟେ ମିନ୍ଦେ ।
ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ‘ଇଲ୍ଲେ ପ୍ରବୁ ! ନାନ୍ ପାର୍ୱନ୍ । ଇଞ୍ଜେକ୍ଆନା ବାତେଏ କାରାପ୍ ବା ଅଶୁଚି କାଦି ତିନନେ ।’”
ଇଶ୍ୱର୍ ବାତେ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ସାରେ ସାୟେ, ଆଗାଙ୍କ୍ ବେଦିଙ୍କ୍ବା ପାସ୍କାଙ୍କ୍ ପାର୍ଦାଙ୍କ୍ ଆୟ । ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ି ଅନାଦ୍ ସାରେ ଦାନତିଙ୍କ୍ ସାରେ କୃତଜ୍ଞା ତଡ଼୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ଉଚିତ୍ ।