5 “ନାନ୍ ଯୋପା ନାର୍ତାଗ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଡୁପଟ୍ ନାଲୁ ମୁଲାନାଗ୍ ଉଙ୍ଗି ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ମଦଲ୍ ଡିଗାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ନା ବକେତ୍ ନିତ୍ତେ ।
“ନାନ୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଆଗେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ, ନାନ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦର୍ଶନ୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ।
ଦାମାସ୍କସ୍ ହନନୀୟ ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିସ୍ୱାଶି ଶିଷ୍ୟ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ୱେରଡ଼୍ ଦର୍ଶନ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ପ୍ରବୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହନନୀୟ !” ଅଣ୍ଡ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ପ୍ରବୁ କେଲ୍ମ୍ ।”
ଯୋପାତାଗ୍ ଟାବିଥା ପେଦେର୍ତେ ୱେରଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ନାଟାଡ଼୍ ବାସେ ମାଡ଼ମାତ୍ତେ । ଆଦିନାଦ୍ ଗ୍ରୀକ୍ ପେଦେର୍ ଦର୍କାସ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ଅର୍ତ “ହରିଣୀ,” ମାତ୍ତେ । ଆଦ୍ ତାନାଦ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ ସାୟେକାମ୍ ଦାଗ୍ ନୁ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସେବା ମାଡ଼ାନାଗ୍ ହିସମାତ୍ତେ ।
ଯୋପ୍ପା ଲୁଦାତ୍ ବକେତ୍ ମାତ୍ତେ । ପିତର୍ ଲୁଦାତାଗ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ କେଞ୍ଜି, ଯୋପାତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଶିଷ୍ୟ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ରହତଡ଼୍, “ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ସିଟ୍ପାଟ୍ ମା ବକେତ୍ ୱାଡ଼େ ।”
ଇଦ୍ ଗଟ୍ ଯୋପାତେ ସାରେ ପାକ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।