9 ଇଦ୍ କେତ୍ତେ ପେର୍କେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାୟିଆତ୍ତାଦ୍ ଅଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ୱେରଡ଼୍ ମାବ୍ ଲୋପେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼ାୱୁ କଣ୍ଡାନ୍ ମୁନେକନ୍ସ୍ ମାୟିଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇ ସାରେ ଗଟି କେସ୍ ତେରି ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ସ୍ୱର୍ଗ ଇଶ୍ୱରତେ ତିନ୍ଦେ କାଇଦେ ପାକେ କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆସୁଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପିଲେ ଗାଟି ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ନୁ ମହିମାତଡ଼୍ ମାବ୍ ତେ କନ୍ସ୍ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ଆଲାଇତ୍କେ ନାରୁନ୍ପିଲେ ମୁନେଙ୍କ୍ ବେନ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍କେ ଆସୁଟେ ବାତ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ?
ନୁ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗାଲିଲୀୟଡ଼ି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇଗେ ନିସ୍ ମୟଲ୍ତାଗ୍ ଉଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼ି ? ହି ଜିସୁ ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ରକମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଟିକ୍ ଆଦେରକମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ମାଲ୍ସ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ଯାକ ବେନାସାର୍ରେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆୱ୍ଚାରେ ବିଷୟ୍ ଲେକିମାତ୍ତାନ୍ । ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟ ଇଞ୍ଜ ଏଞ୍ଚି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ଶକ୍ତିତେ ଆଦେଶ୍ ଇସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ବେନଡ଼୍ ଆଦ୍ ସମୟ୍ତେ ଜିୱୁନ୍ ମାନ୍ତମ୍, ମାବ୍ତାଗ୍ ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଉତ୍ତାପିତ ଆସ୍ ମୟଲ୍ତାଗ୍ ପ୍ରବୁନ୍ତଡ଼୍ ସାକ୍ଷାତ୍ ମାଡ଼ିତମ୍ । ତାନ୍ ପେର୍କେ ମାମ୍ମେ ସାରେଦିନାମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ତଡ଼୍ ମାନ୍ତମ୍ ।
ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍ସ୍ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍ ଅନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପୁରା ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତନ୍ ।
ଉଡ଼ାଟ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମୟଲ୍ତାଗେ ୱାସମିନ୍ଦେନ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିତଡ଼୍; ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ଯେ ବେନଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ଆନ୍ତେ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ୱେର୍ସ୍ ମିକା କେୟିତଡ଼୍ । ଇଦ୍ଚାରେ ନିଜାମ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ । ଆମେନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ବାବବାଦି ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟିଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେସମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଡ଼୍ ଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, “ଇଗେ ୱାଡ଼ାଟ୍ !” ଅଡ଼୍ ଶତ୍ରୁନଡ଼୍ ଉଡ଼ଉଡ଼, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମାବ୍ନେକି ମିକା ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତେ ।
ଅଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ସଂସର୍ଗ ତଡ଼୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ କଲୁସିତ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ପବିତ୍ର ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ପେର୍କେ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ମୁନେ ମୁକ୍ତି ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ପାକେ ଉତ୍ସର୍ଗିତ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।