20 “ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ ଗୀତ ସଂହିତାତାଗ୍ ଲେକା ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ଅନାଦ୍ ଲନ୍ ଜନଶୁନ୍ୟ ଆୟି ଆଗେ ବେନ ମାନ୍ମାକିଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ ମେଣ୍ଡେଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ଅନ୍ ପଡ଼୍ୟେତାଗ୍ ମାନିଣ୍ଡ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିଜେ ଦାଉଦ୍ ଗୀତସଂହିତାତାଗ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପ୍ରବୁ ନା ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ତାଗ୍ ନୁ ବାବବାଦିଡ଼ାଦ୍ ନୁ ଗୀତସହିଂତା ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ନା ବିଷୟତେ ବାତ୍ ବାତ୍ ଲେକା ମିନ୍ଦେ, ଆୱ୍ ସାରେ ଆଦାନ୍ ମିନ୍ଦେ, ନାନ୍ ମିଇତଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଉସାରେ ଗଟି କେସ୍ମାତ୍ତାନ୍ ।”
“ଦାଦାଲଡ଼୍ ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ବେନ୍ ଇସ୍କରିୟ ଯିହୁଦା ଜିସୁଙ୍କ୍ ପସ୍ପିଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ହାର୍ ତଅସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଦାଉଦ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତଡ଼୍ ଚାଲେମ୍ ଆସ୍ ବବିଷ୍ୟତ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ସ୍ପି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ କେତ୍ତାଦ୍ ଆଦ୍ ଗଟ୍ ସାରେ ଆଦାନାଦ୍ ନିଜାମ୍ ମାତ୍ତେ ।
ଇଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଯିହୁଦାନ୍ ପଡ଼୍ୟେତାଗ୍ ପ୍ରେରତ ଶିଷ୍ୟନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିତନ୍ ।”
ଅଡ଼ାଦ୍ ବଂଶ ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପୁନର୍ଜିବିତ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ସାରେ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଗୀତସଂହିତାତେ ଦ୍ୱିତିୟ ଗୀତତାଗ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଲେକାମିନ୍ଦେ; ‘ନିମ୍ ନା ମାର୍, ନେଣ୍ଡ୍ ନାନ୍ ନି ବାବାଲ୍ ଆତ୍ତାନ୍,’