18 ମାନାଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ମକମ୍ତେ ଦାର୍ପୁନ୍ତାଗ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ଲେକାମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଗୌରବ୍ ତଅନ୍ଦୁତ୍ ନୁ ପ୍ରବୁନାଗାଙ୍କ୍ ପେୟ୍ତାଦ୍ ଆଦ୍ ମାଇମାତେ ତଡ଼୍ ମାନାଡ଼୍ କାମ୍କେ ଲେକାମ୍ ଅନ୍ ରକମ୍ ବାଦ୍ଲେମ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଆଦ୍ ବାକ୍ୟ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପଇତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ସତ୍ତେ ନିଣ୍ଡି ମାନ୍ ଲୋପେ ବାସେ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ ୱେରଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ମାର୍ଦେ ମହିମା ଲେକାମ୍ ମାମ୍ମେ ଅନ୍ ମହିମାତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତମ୍ ।
ଜିଶାଇୟ ଇଦ୍ସାରେ କେତ୍ତାଙ୍କ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁନାଦ୍ ମହିମା ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଗଟିକେତ୍ତନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ମହିମା ହିତ୍ତିନ୍, ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ହିତ୍ତାନ୍, ବେଲା ମାନାଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଆଦେଲେକାମ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
“ହଁ ବାବା ! ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନଡ଼କ୍ ହିତ୍ତିନ୍, ନାନ୍ ବେଗେ ମାନ୍ତାନ୍, ଅଡ଼୍ ଆନ୍ତେ ଆଦେପୁଟୁଙ୍କ୍ ଆଗେ ନା ତଡ଼୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଜଗତ୍ ତିଆର୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ି ବେନ୍ ଗୌରବ୍ ହିତ୍ତିନ୍, ନାୱାଦ୍ ଆଦ୍ ଗୌରବ୍ ଅଡ଼୍ ବେଲା ଉଡ଼ିତଡ଼୍, ଇଦ୍ ନାୱାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।
ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତାଦ୍ ନିତିନିୟମ୍ ଇସାପ୍ତେ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ମିୟାଦ୍ ମନବାବନାତିଙ୍କ୍ ପୁରାପୁରି ବଦ୍ଲା ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ ନୁ ମିୟାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ସାରେ ଲେକେତ୍ ଆୟି । ଆଲାଇତ୍କେ, ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ବାଆତେ, ଅନ୍ କଣ୍ଡେତାଗ୍ ବେନ୍ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ନିଜାମ୍, ସାୟେ ନୁ ପୁରା ଟିକ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ।
କିନ୍ତୁ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ଚରିତ୍ର ଲେକାମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ପାପ ନୁ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ କାରାପ୍ ଇଚ୍ଛାତିଙ୍କ୍ ପୁରା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମନ୍ତାଗ୍ ତାଡ଼୍ମାଟ୍ ।
ବେନଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଏଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ତାମ୍ ମାର୍କିନ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ମୁନେତ୍କେ ତିୟାର୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଆଲେକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ପୁଟ୍ତେନଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ବେଲାକି ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଆଲ୍ସାନ୍ ଇସାପ୍ତେ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼କଟ୍ ଆତ୍ମାତାଦ୍ ଆଲ୍ସାନ୍ ଇସାପ୍ତେ ମାନାଡ଼୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍, ମାୟାଗେନେ ନିୟମ୍ତାଦ୍ ଦାର୍ମାମ୍ନିତି ତିୟାର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ମାନେୟ୍ତେ ଲେକାମ୍ ଆତ୍କେ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ନିୟମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ।
ଇଞ୍ଜେ ମାମ୍ମେ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତମ୍, ଆଦ୍ ଦର୍ପନ୍ତାଗ୍ ତନ୍ଦାନ୍ ମକମ୍ ଲେକାମ୍ । ଇତ୍କେ ଦିନାମ୍ ୱାଦ୍ତେ, ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ମାନାଡ଼୍ ମୁନ୍ନେ ଉଡ଼ିତାଡ଼୍ । ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ଦ୍ତାନ୍, ଆୱୁସାର୍ରେ ମାୟା । ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ସାରେ ପୁତ୍ତେ ଲେକାମ୍ ଆସୁଟେ ନାୟାଦ୍ ବୁଦ୍ତେ ଗାଲା ସାରେ ଆଦ୍ତେ ।
ମାନାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ମାଣ୍ଡୁଲ୍ତଡ଼୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ପୁଟୁଙ୍କ୍ ପୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେ, ଇତ୍କେ ଅନ୍ଦିନେ ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତଣ୍ଡ୍ ମାନେୟ୍ତେ ଲେକାମ୍ ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ତେ, “ପ୍ରବୁ,” ଆଦୁତନ୍ “ଆତ୍ମା ।” ବେଗେ ପ୍ରବୁନ୍ ଆତ୍ମା, ଆଗେ ମାନ୍ତେ ସ୍ୱାଦିନ୍ତା ।
ଅଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ମନ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ କାନାଲ୍ ମାଡ଼ିତ୍ତେ । ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାରେ ବିଷୟ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ମାହିମାନିତ ସୁସମାଚାର୍ତେ ୱେସ୍ ଅଡ଼୍ ପାକ୍ ୱେସ୍ଆୟ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ କେସ୍ମାତ୍ତନ୍, “ଇକାଡ଼୍ ତାଗ୍ ୱେସ୍ ସାରେପାକ୍ ଆୟି,” ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଜିସୁନ୍ ମକତାଗ୍ ସାରେପାକ୍ ଐଶ୍ୱରିକ୍ ମାହିମା ଉଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମା ହୃଦୟତିଙ୍ଗ୍ ୱେସ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲ୍କେ, ନାରୁନାଦ୍ ପୁନେ ତିଆର୍ ଆଦ୍ତେ । ପାଃନ୍ତେ ବିଷୟସାରେ ମାଇ ଆଦ୍ତେ, ପୁନେତାଉ ତିଆର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସୁନ୍ନତ କି ଅସୁନ୍ନତ ବାତେ ମିକା ଆୟ, ଆଦିଙ୍କ୍ ପୁଃନାଦ୍ ତିଆର୍ ଆତ୍କେ ସାୟେ ।
ମେଣ୍ଡେ ପୁଃନେ ଅବ୍ୟାସ୍ ପୟ୍ତ୍ତିଡ଼୍ । ନାରୁଡ଼ାୱୁ ଇୱୁ ପୁନାୱୁ, ସୃଷ୍ଟିକର୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ ନିଜର୍ ଲେକାମ୍ ବାରମ୍ବାର୍ ତିୟାର୍ ମାଡ଼ୁତନ୍ । ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ଅନ୍ ବିଷୟତେ ସାରେଲେକାତ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ପାଏମ୍ ଆଦୁତିଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଉପଦେଶ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍ ପ୍ରସଂଶା ସେଙ୍ଗେ ଆୟି । ଇଦ୍ ସାୟେତ୍ ଗଟ୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଦାୟିତ୍ୱ ନାକିଙ୍କ୍ ଇତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଅଣ୍ଡ୍ ମାମ୍ ମାଡ଼୍ତେ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ସେଙ୍ଗେ ଆୟ୍ୟ, ମାତ୍ର ତାନ୍ ଦୟା ଲେକାମ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଜନମ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ନେଲେତାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍;
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଯଦି ବେନ ବାକ୍ୟତାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ୱେ କନ୍ସ୍ ଆସାମ୍ କେଞ୍ଜିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଦର୍ପନ୍ତାଗ୍ ନିଜେତ୍ ମକମ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ନାରୁନ୍ ଲେକାମ୍,
ଆ ନା ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗନଡ଼ି, ଇଞ୍ଜେ ମାନାଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲାନଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ବାତେ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଇଦ୍ ଗଟ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରକାଶ୍ ଆୟକେ । ଇସର୍ ମାତର୍ ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ବେସୁଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ୱାଦ୍ତନ୍, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ନିଜାତାଦ୍ ମକମ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।