5 ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଜ୍ଞାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଆଡାମ୍ ଆଦାନଡ଼୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଉୱୁତିତମ୍ ନୁ ନାରୁଡ଼୍ତେ ସାରେ ଚିନ୍ତେ ଆୟତ୍ ମାଡ଼ି କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ କାହିଲି ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ, ଆୱୁକାନାଦ୍, ବ୍ୟାବିଚାର୍, ଲାଞ୍ଜେକାମ୍, ଚୋର୍ଯ୍, ମିଚ୍ କେତାନାଦ୍ ନୁ ନିନ୍ଦ୍ ପେଇତିତ୍;
ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ୱାଦ୍ କାଇତାଦ୍ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଂକାର ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ତାମ୍ ହୃଦୟ୍ତେ ଆଲ୍ସାନାଦ୍ ୱେରେୱେରେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ କି ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇୱଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ବୁଦ୍ଇଲ୍ୱାଦ୍ ମନ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆତ୍ତେ;
କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେରିତ୍ ଶିଷ୍ ଲେକାମ୍ ଏଞ୍ଚି ସାର୍ରେ ଅଣଯିହୁଦୀଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ାନଷଙ୍କ୍ ସୁଯୋଗ୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍; ବେଲାକି ଅଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ଅନ୍ ଗଟି ମାନେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଆୱୁ ଲୋପେତ୍ ବିଷୟ ସାର୍ରେ ବାବବାଦିଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ତଅନ୍ଦିମିନ୍ଦେ ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ ଇଞ୍ଜେ ସାରେଦିନାତ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ତଡ଼୍ ସାର୍ରେ ନାରୁଡ଼୍ ଲପେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦୁତ୍ତେ । ଇଦିନ୍ତଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିୟମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନାୱାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ୱେର୍ରେ ନିୟମ୍ ଉଡ଼ିତାନ୍, ଆଦ୍ ନାୱାଦ୍ ମନ୍ତାଦ୍ ନିୟମ୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାୱାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ବେନ୍ ପାପ୍ ନିୟମ୍ ମିନ୍ଦେ, ନାକିଂଙ୍କ୍ ଆଗେତ୍ ବନ୍ଦି ମାଡ଼ିତେ ।
ବେଲାକି ବାଇବଲ୍ତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ନାନ୍ ଜ୍ଞାନି ନାରୁଡ଼ାୱୁ ବୁଦ୍ ପେଏଦ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍, ବୁଦ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବୁଜେମ୍ ଆଦାନାଦିଙ୍କ୍ ବେକାର୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।”
ବାତାଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପରମେଶ୍ୱରନ୍ କଣ୍ଡେତେ ବୁଦ୍ତାଦ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ନିଜାମ୍ ମୁର୍କତ୍ ଲେକେତ୍ । ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର କେତିତ୍; “ବେସୁଙ୍କ୍ କି ଜ୍ଞାନିନାରୁଡ଼୍ ତାମ୍ ଚାଲାକ୍କେ ମାନ୍ତଡ଼୍, ପରମେଶ୍ୱର୍ ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପଇତିତଣ୍ଡ୍ ।”
ବେନ୍ ମିଇ ପରୁ ଦାସ ଲେକାମ୍ ପ୍ରବୁତ୍ୱ ବିସ୍ତାର୍ ମାଡ଼୍କେ, ମୀଇୟାଦ୍ ସାରେପାକ୍ ଆଦ୍ପ୍ତା ମାଡ଼୍କେ, ମିକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ୀଇଦାଗ୍ ୱାଟ୍କେ, ମିକିଂଙ୍କ୍ ଗୃଣାମାଡ଼୍କେ, ଇଦ୍ଲେକାମ୍ କି ମିଇ ବୁକ୍ତାଗ୍ ଚାପୁଡ଼ା ରେହେକେ ମିକା ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବର୍ଦାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ସେବା ପାଡ଼୍ୟି ତଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ସୁସମାଚାର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମିକା ମିଡ଼୍ ବେନ୍ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଆଲେକେ ନାରୁନାଦ୍ ଡଲାନାଦ୍ ଅଗମ୍ୟ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶାନ୍ତି କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନାଦ୍ ସାହାଚର୍ଯ୍ୟତେ ମିୟାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ନୁ ମାନ୍ଦିଙ୍କ୍ ସୁରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତେ ।
ଆଦ୍ କାରାପ୍ ଆତ୍ମା ନାରୁଡ଼ାଦ୍ କେତାନାଦ୍ ସାର୍ରେ ପୁଜାମାଡ଼ାନ୍ ଦେୟାମ୍ ନୁ ଉପାସ୍ୟ ବସ୍ତୁତାଦ୍ ବିରୁଦ୍ ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ିତ୍ ନୁ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ସାର୍ରେତ୍ ପର୍ର ନେଃତାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦ୍ତେ । ଇଦ୍ ରକମ୍ କି ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ କୁଦି ନିଜେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ ଦାବୀ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ପାପଆତ୍ମା ହେକାମ୍ ଆଦ୍ତେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେସୁଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ୱାଦ୍ତନ୍, ଅନ୍ ତାନ୍ ମକମ୍ତେ ନେହେସ୍କାନାଲ୍ଦ୍ ତଡ଼୍ ଦଂସ ମାଡ଼ିତନ୍, ନୁ ଅନ୍ ଜାଜଲ୍ଲ୍ୟମାନ୍ ଦିନ୍ ଏୱୁକେ ୱିଡ଼୍ସି ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଇଶ୍ୱରତେ ଗଟ୍ ଜିୱୁତାଦ୍ ନୁ ଆଦ୍ ବିଶ୍ୱାତେ ମିନ୍ଦେ । ଆଦ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ୱାୟେ ସୁର୍କେସେର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଅଲ୍ତେ; ଆତ୍ମା ନୁ ଜିୱେ ମେଣ୍ଡେ ବୁଲା ନୁ ମେଦୁର୍ ୱେରେ ମାଡ଼ିତେ, ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ମନ୍ତାଗ୍ ଆଲ୍ସାନାଦ୍ ନୁ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ଇଦ୍ରକମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ସିଦ୍ଦ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି ଇଞ୍ଜ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପରିତ୍ରାଣତେ ଗୁଦାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମୀଇଡ଼୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଲ୍ସାନ୍ ମନ୍ଦେ ଏଞ୍ଚ୍ତେନଡ଼୍ । ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଗଟ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ି ଅନ୍ ନେତୁର୍ତେ ସୁସ୍ଥ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମୀଇଡ଼୍ ପରମାଆତ୍ମା ତଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ପବିତ୍ର ଜିୱା ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ଶାନ୍ତି ନାର୍ଗେଆସ ମୀଇ ପରୁ ଆୟି ।
ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ସତ୍ତେ ପେର୍କେ ଆନ୍ନାଙ୍କ୍ ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ନୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଦାଦାନଡ଼କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ତିଆର୍ତେ ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ହୃଦୟତେ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍ ।