4 ଅଡ଼୍ ମାତର୍ ଆଶେତେ ସ୍ପୀତ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ବାତ୍ ଆୟ । ଅଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରତେ ଅର୍ତ ଆସ୍ ରାମ୍କ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ହିଗାଙ୍କ୍ ମାତର୍ କପାମ୍ ସନ୍ଦେହ, କୁତ୍ସାରଟନା ନୁ ଗଣ୍ଡଗଲ୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ପାଉଲ୍ ନୁ ବର୍ଣ୍ଣବା ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଗାଟି ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ଯେ, ପାଉଲ୍, ବର୍ଣ୍ଣବା ନୁ ଅନ୍ଥିୟୋକ୍ତେ ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟ ନୁ ମଣ୍ଡଲିତେ ବୟସ୍କା ନେତାଲଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ପରାମର୍ଶ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ମାମଲା ମାତର୍ ମିୟାଦ୍ ନିଜେତ୍ ନିତିନିୟମ୍, ବାକ୍ୟ ନୁ ପେଦେର୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ଇଦିନାଦ୍ ବିଚାର୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍ । ନାନ୍ ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ ବିଷୟ୍, ବିଚାର୍ ମାଡ଼ନ୍ ।”
ଶିମୋନ୍ ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ମନ୍ତ୍ର ବିଦ୍ୟାତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଦେଶ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ମାଡ଼ି ନେହେସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ନାରୁଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ସମରୀୟାତେ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍କିନ୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ଆସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ସାର୍ରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ସାମାନ୍ ଲେକାମ୍ ଉଡ଼ାଟ୍ । ଆଂକାର୍ ୱିଡ଼୍ସି ନମ୍ର ତଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଟ୍ । ନିଜେ ଜ୍ଞାନି ଇଞ୍ଜ ଆଲ୍ସ୍ମାଟ୍ ।
କାରାପ୍ ବଗ୍ବିଲାସ୍, କାଲ୍ ଉଞ୍ଜ୍ ଅସିମାନ୍ଦାନାଦ୍, ନିତିନିୟମ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ୱାଦ୍, କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍, ଇର୍ଷା, ଗଲ୍କ୍ ସାର୍ରେତାୱ୍ ମାଡ଼କଟ୍ ୱାଡ଼ାଟ୍, ୱେସିନାଗ୍ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ବଦ୍ର ଇନା ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଦୁର୍ବଲ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ମିକା ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ନିଜେତ୍ ମତ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ଯୁକ୍ତି ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ।
ଇତ୍କେ ମେଣ୍ଡେଅଣ୍ଡ୍ ପାକେ ବେନଡ଼୍ ସ୍ୱାର୍ତପର, ମେଣ୍ଡେ ସତ୍ତିଙ୍କ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଦର୍ମ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କପାମ୍ ନୁ ଦଂସ ଦର୍କିତ୍ ।
ଯଦି ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ନାୟାଦ୍ ଇସରେ କେତାନାଦ୍, ମାନ୍ ଲୋପେ କି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉପବାସ୍ ମଣ୍ଡଲିନାଗ୍ ଉପବାସ୍ ବିଷୟ୍ତେ ୱେରେ ବାତ୍ତେ ୱିଡ଼୍ସ୍କେ ମେଣ୍ଡେ ବାତ୍ ବିଷୟ ଇଲ୍ଲେ ।
ମୁନ୍ନେନେ, କାବୁର୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ଜେ, ଉପବାସ୍ ଲୋନ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆତ୍ତେୱେଲେ ମିଇ ଲୋପେ ୱେଏକ୍ ୱେଏକ୍ ମାନ୍ଦେ ତିୟାର୍ ଆଦୁତ୍ତେ । ଇଦ୍ ସୁଦୁର୍ ଇନା ସତ୍ ଇଞ୍ଜ ନାୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ।
ମିଡ଼୍ ନିଜେ ବୁସା ମାଡ଼୍ମାଟ୍, ଯଦି ବେନ୍ ନାରୁନ୍ ଆଲ୍ସିତଣ୍ଡ୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ଜୁଗ୍ ଇସାବ୍ତେ ଜ୍ଞାନ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ, ଆଲାଇତ୍କେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମୁର୍କ ଆଦୁୱାଇତିତ୍,
ଇଞ୍ଜେ ମିକା ମିଡ଼୍ ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ବାଦ୍କୁତିଡ଼୍ । ମିଇ ଲୋପେ କପାମ୍ ନୁ ମିଇ ଲୋପେ ଗଲ୍କ୍ ମିନ୍ଦେ; ଇଗାଙ୍କ୍ ବାତ୍ ମିଡ଼୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ନୁ ଜଗତ୍ତଡ଼ି ଇଞ୍ଜ ପ୍ରାମାନ୍ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ ?
ବେନ୍ ମିଇ ପରୁ ଦାସ ଲେକାମ୍ ପ୍ରବୁତ୍ୱ ବିସ୍ତାର୍ ମାଡ଼୍କେ, ମୀଇୟାଦ୍ ସାରେପାକ୍ ଆଦ୍ପ୍ତା ମାଡ଼୍କେ, ମିକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ୀଇଦାଗ୍ ୱାଟ୍କେ, ମିକିଂଙ୍କ୍ ଗୃଣାମାଡ଼୍କେ, ଇଦ୍ଲେକାମ୍ କି ମିଇ ବୁକ୍ତାଗ୍ ଚାପୁଡ଼ା ରେହେକେ ମିକା ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବର୍ଦାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ଯଦି କାସାକାଚି ଆସ୍ ମି ମିଲୋପେ ପୟ୍ତିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ସତର୍କ ଆୟ୍ମୁଟ୍, ବେଲାକି ମିଡ଼୍ ମି ଲୋପେ ନସ୍ଟ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ ।
ମାନାଡ଼୍ ଆଙ୍ଗ୍ଡ଼ାମ୍ ଗର୍ବ ତଅସ୍ ମାନ୍ ମାନ୍ଲୋପେ କପାମ୍ ଆୟ୍ୱାଡ଼୍ ନୁ ମାନ୍ ମାନ୍ଲୋପେ ଇର୍ସା ଆୟ୍ୱାଡ଼୍ ।
ଯଦି ବେନ ଆୟି ସୁଦୁନଣ୍ଡ୍ ଆସ୍ ଗାଲା ନିଜେତିଙ୍କ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ଆଲ୍ସିତଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ବୁସାମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦ୍ଲେକାମ୍ ଅଡ଼୍ଆଗାଙ୍କ୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ଗଲ୍କିନଡ଼୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ପ୍ରଚାର୍ କାମ୍ତାଗେ ଇଞ୍ଜେ କାଇଲ୍ତଡ଼୍ । ନୁ ବାଗାତଡ଼୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ।
ଆପତ୍ତି ବା ଗଲକ୍ ମାଡ଼କଟ୍ ସାରେ କାମ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ନିଜେତ୍ ଉର୍ଗାଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବା ଶକ୍ତି ତଅତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନେମିକା ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ବାତ୍ଇତ୍କେ ବାଗାତଡ଼୍କ୍ ନିଜେତଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ ଆଲ୍ସି ନିଜେ ନିଜେ ସେଙ୍ଗେ ନମ୍ର ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବେନଡ଼୍ ବିଶେଷ୍ ଦର୍ଶନ୍, ବାୟ୍ଦେ ସାୟେତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଦୂତ ପୂଜା ପରୁ ଗୁରୁତ୍ୱ ଇସ୍ ଗର୍ବ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ମିଡ଼୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ସୁଦୁର୍ ଏର୍କା ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଚିନ୍ତାତଡ଼୍ ଆଙ୍ଗ୍ଡ଼ାତ୍ ଗର୍ବତାଗ୍ ଗର୍ବୀଆସ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ କାରାପ୍ ଆତ୍ମା ନାରୁଡ଼ାଦ୍ କେତାନାଦ୍ ସାର୍ରେ ପୁଜାମାଡ଼ାନ୍ ଦେୟାମ୍ ନୁ ଉପାସ୍ୟ ବସ୍ତୁତାଦ୍ ବିରୁଦ୍ ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ିତ୍ ନୁ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ସାର୍ରେତ୍ ପର୍ର ନେଃତାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦ୍ତେ । ଇଦ୍ ରକମ୍ କି ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ କୁଦି ନିଜେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ ଦାବୀ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଲେକେତ୍ ୱେଷଡ଼୍ ନୁ ଆନିଦାଦିଡ଼ାଦ୍ ବଂଶତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ । ଆୱ୍ସାରେ ୱିଡ଼୍ସାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷାହିମୁଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ମାତର୍ ଆଙ୍ଗ୍ଡ଼ାମ୍ ଗଲକ୍ ସୃଷ୍ଟି ମାଡ଼ିତ୍ । ବେନ୍ ସରଳ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇଚ୍ଛା ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇୱ୍ସାରେ ତାଙ୍କ୍କିଙ୍କ୍ ବାଦା ଇଦ୍ତା ।
ଦର୍ମ ଗୁରୁ ଆସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିଦି ବ୍ୟବସ୍ଥାତେ ବ୍ୟାକ୍ୟା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ିତଡ଼୍, କିନ୍ତୁ ବେନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଦୃଡ଼ ଶିକ୍ଷା ଇଦ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଅଡ଼୍ ନିଜେ ବୁଜେମ୍ ଆୟଡ଼୍, ବେନ୍ସାରେ ବିଷୟ୍ତେ ନିଜାମ୍ତେ ମତ ପ୍ରକାଶ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପ୍ରକୃତତେ ବାତେ, ଅଡ଼୍ ପୁନ୍ନଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ସିଦ୍ଦ ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମିନ୍ଦେ; ଇଲୁକ୍ ଶୟତାନ୍ ଆଶେତେ ତୟି ଦଣ୍ଡନିୟ ଆଦାନ୍ ସମ୍ଭାବନା ମିନ୍ଦେ ।
ଇୱୁସାରେ ଗଟି ହେର୍କା ମାଡ଼ି ନାରିଡ଼୍କ୍ କାରାପ୍ ନୁ ଦସ୍ ଇଲ୍ୱେ ଗଲ୍କ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ଲେକାଆତ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇମୁଟ୍ ।
ମୁର୍କ ନୁ ବୁଦ୍ଇଲ୍ୱେ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ନାରୁଡ଼ାଙ୍କ୍ ଯେକା ମାନୁଟ୍ । ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଇୱୁସାରେତେ ପରିଣତି ସାରେ ଗଲ୍କ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଆଶେତେ ସ୍ପୀତ ଆସ୍ ବିଶ୍ୱାସଗାତକ ନୁ ବିଚାର୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍; ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକ୍ତିତାଗାଙ୍କ୍ ଆମଦ୍ ପ୍ରମଦ୍ତିଙ୍ଗ୍ ସାରେଦାମ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଗଲ୍କ୍, ବଂଶତଡ଼୍, ବିରୁଦି ନୁ ନିୟମ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଯୁଦ୍ ଆତ୍କେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଆୱୁ ସାର୍ରେ କ୍ଷତିଆଦ୍ତେ ନୁ ବାତ୍ ମୁଲ୍ୟ ଆୟ୍ୟ ।
ହୋ ନା ପ୍ରିୟ ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିଡ଼୍ ଇଦ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ । ସାର୍ରେ ନାରୁଡ଼୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ସିଟ୍ପାଟ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍, କେତାନାଗ୍ ଜାମ୍, ମେଣ୍ଡେ କପାମ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଜାମ୍ ଆୟିଣ୍ଡ୍,
କିନ୍ତୁ ଇ ବୁସା ମେସ୍ତେରିଡ଼୍ ମୁର୍କ ପଶୁ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱବାବ୍ ଲେକାମ୍ ସିଟ୍ପାଟ୍ ନାଡ଼୍କାନଙ୍କ୍ ପୁଟ୍ତା । ବେନ୍ ବିଷୟ୍ ବୁଜେମ୍ ଆୟଡ଼୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଗଲକ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ କିନ୍ତୁ ଅଡ଼୍ ବନ୍ ପଶୁ ଲେକାମ୍ ଦଂସ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଆଂକାର୍ତେ ନିଣ୍ଡ୍ତଡ଼୍ କାରାପ୍ ଗଟି କେସମାନ୍ନ୍ତଡ଼୍; ଦସଂକାରୀଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ଆସ୍ ମିରି ୱାସମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ନିଚ୍ ଶାରିରିକ କାମ୍ତେ ମାୟା ତଅସ୍ ଉଡ଼୍ୟିତାଗ୍ ୱାଟିତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଇଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ବାତ୍ ବୁଜେମ୍ ଆୟଡ଼୍, ପରିଆସ୍ ମାଡ଼ି ଆଦିଙ୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେ ଗୁପେତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିୱାକିନ୍ ତଡ଼୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ତଡ଼୍, ଆୱୁ ସାରେକିନ୍ ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ଦଂସ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଇ ନାରୁଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ ନୁ ମେଣ୍ଡେବାଗାତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଦସି ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ନିଜେତ୍ କାରାପ୍ ଅବ୍ୟାସ୍ ତଡ଼୍ ଚାଲେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍; ନିଜେ ବେଡ଼୍ୟା ଗଟି କେତିତଡ଼୍ ନୁ ନିଜେତ୍ ମାୟ୍ଦିଂକ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅର୍ତୁଡ଼୍କ୍ ମିଚ୍ କେତିତଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ କେତୁତିଡ଼୍; ନାନେ ସାଉକାର୍ ନୁ ସମୃଦ୍ଦିଶାଲି, ନାୟାଦ୍ ବାତେ ଦର୍କାର୍, ସାରେ ମିନ୍ଦେ; ଆଗେକ୍ବା ନିମେ ବେସର୍ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାପନ୍ନ ନୁ ଦୟନୀୟ, ଇଦ୍ ପୁନ୍ୱିନ୍ । ନିମେ ଦରିଦ୍ର, ବାଣ୍ଡାନି ବା କାନାନି !