14 ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିକିଂଙ୍କ୍ ମାୟାଦ୍ ଅନୁରଦ୍; ଦୁଷ୍ଟନଡ଼କ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ାଟ୍, ୱେର୍ତେ ନଡ଼୍କ୍ ଉତ୍ସାଇତ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ଦୁର୍ବଲ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।
ଦୁର୍ବଲ୍ମାନ୍ଦାନଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ କମଲ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ନୁ ରୋଗ୍ତେ ମାନ୍ଦାନଡ଼୍କ୍ ଦୟା ମାଡ଼ିତନ୍ । ନ୍ୟାୟ ଶାନ୍ତି ଆଦାନ୍ ଯାକ ଅଣ୍ଡ୍ ଅନ୍ ସାଦନାକଞ୍ଚ୍ ତଡ଼୍ ଆୟନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିୱାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ବେଲାକି ଲପ୍ ଆୟ୍ୟ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ମି ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍; ମେଣ୍ଡେ, ମିଡ଼୍ ୱାଦାନ୍ ୱେଲେ ମି ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ କେଲମୁଟ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାରେ ଉଦେଶ୍ୟ ମିଇ ଗାର୍ରେ କେତାନଙ୍କ୍ ନାନ୍ ସିଗ୍ ମାଡ଼ନ୍ ।
ଆସୁଟ୍ ସତର୍କ ମାନୁଟ୍, ନାନ୍ ଯେ ନାର୍କେ ପାୟାଲ୍ ନିଜର୍ କାଣ୍ଡେଡ଼ି ରାପି ମୁଣ୍ଡ୍ ହେଣ୍ଡ୍କ୍ ଯାକ ଶିକ୍ଷା ହିତ୍ତାନ୍, ଇଦ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
‘ପାଏମ୍ ଆଦ୍ଦାନ୍ ନାଗାଙ୍କ୍ ଦାନ ମାଡ଼ାନାଗ୍ ଅଦିକ୍ ୱେଡ଼୍କେ ମାନ୍ତେ,’ ନିଜେ ପ୍ରବୁ ଜିସୁନାଦ୍ ଇଦ୍ ବାକ୍ୟତିଙ୍କ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ି ଇଦ୍ ରକମ୍ କଷ୍ଟ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ି ମାନାଡ଼୍ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍, ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାନ୍ ସାରେଦାମ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଦର୍ଶ ତଅତ୍ତାନ୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗାଟି ଅନୁଗ୍ରହ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତାଗ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ପୁଜ୍ ଇମୁଟ୍ । ଅନ୍ ସେବା ମାଡ଼ି ମିଡ଼୍ ଅନାଗ୍ ଶାନ୍ତି ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ଇଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗ୍ ନିଜାତାଦ୍ ଉପାସନା ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଦୁର୍ବଲ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ମିକା ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ନିଜେତ୍ ମତ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ଯୁକ୍ତି ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ।
ନାନେ ନିକିଙ୍କ୍ ସିଗ୍ ଇଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଇୱୁ ସାର୍ରେ ଗଟି ଲେକ୍କିଲେନ୍ ପ୍ରେମତେ ପିଲ୍ଲା ଇଞ୍ଜ୍ ଆଲ୍ସି ଏର୍କା ଇଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ ସାର୍ରେ ଲେକ୍କିମିନ୍ଦେନ୍ ।
ସାର୍ରେତଡ଼୍କ୍ ଇଦ୍ ସାତ୍ ପୁନଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେକ୍ଆନା ଦେୟାକ୍ ମିନ୍ଦେ ଇଞ୍ଜ ଆଲ୍ସି ଦେୟାକିନ୍ ପାର୍ସାଦ୍ ତିନ୍ଦୁତଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ତାମାୱ୍ ବିବେକ୍ ଦୁର୍ବଲ୍ ମାନ୍ଦାନ୍କେ ଅପବିତ୍ର ଆତା ।
ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଦାନ ଆଦୁତ୍ ପ୍ରେମ, ୱେଡ଼୍କେ, ଶାନ୍ତି, ଦର୍ଯ୍ୟ, ଉପକାର୍, ସାୟେତଣ୍ଡ୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତଣ୍ଡ୍
ସାରେଦାମ୍ ନମ୍ର, ଡୁଟାଙ୍ଗ୍ ନୁ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଲପେ ପ୍ରେମ ତଡ଼୍ କାହିଲି ମାନୁଟ୍ ।
ଇତ୍କେ ନିଜେନିଜର୍ ସେଙ୍ଗେ ସଦୟ ନୁ ଲେଏତା ରକମ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ନୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କ୍ଷେମା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ମିଡ଼୍ ଆନ୍ତେ ଆଦେପୁଟୁଙ୍ଗ୍ ନିଜେନିଜର୍ତିଙ୍କ୍ କ୍ଷେମା ଇମୁଟ୍ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନାଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ପାକେ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ୁତାଡ଼୍ । ସାରେତଡ଼୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ତଡ଼୍ କାଲ୍ପି ମିକା ଅଣ୍ଡୟ୍ ଲେକେତ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେ ନିଲ୍ସ୍ପିତାଡ଼୍, ମାନାଦ୍ ସାରେ ବୁଦ୍ଜ୍ଞାନ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ି, ସାରେତଡ଼୍କ୍ ଚେତନା ନୁ ଶିକ୍ଷା ଇସମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଆଗେକ୍ ବା ଅଂକିଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁହିଞ୍ଜ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ାମାଟ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ହିଞ୍ଜ ହେର୍କା ମାଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ ବୁଦ୍ହିମୁଟ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କାଲ୍ ଉନ୍ଦାନଣ୍ଡ୍ ବା ଗଲ୍କ୍ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁନ୍ ଆୟକଟ, କୋମଳ ନୁ ଶାନ୍ତିତେ ମାନ୍ତନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଦନ୍ ଲୋବି ଆୟ୍ୱେ ମାନ୍ନ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ଆ ତୀମତି ନିମେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁନି ଆଦିଙ୍କ୍ ହି ସାରେତାଗାଙ୍କ୍ ନିମେ ଦୂରାମ୍ ମାନୁଟ୍ । ଦର୍ମତେ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ବିଶ୍ୱାସ୍, ପ୍ରେମ, ସହିଷ୍ଣତା ନୁ ସୌଜନ୍ୟ ଲେକାମ୍ ସଦ୍ଗୁତାୱ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଦାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ସମୟ ବା ଅସମୟ ବିଚାର୍ ମାଡ଼କଟ୍, ମିଡ଼୍ ସାରେଦିନା ଆଦ୍ ବାକ୍ୟ ପରୁ ଗଟି ଇସ୍ ବୁଜାମାଡ଼ିତିଡ଼୍; ଦୌର୍ଯ୍ୟତେ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍, ବେସୁଙ୍କ୍ ବର୍ତ୍ସନା ମାଡ଼ି, ବେସୁଙ୍କ୍ ବା ୱେଡ଼୍କେ ଇସ୍ ବାଗାତଡ଼୍ ମନ୍ତାଗ୍ ଅଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରତ୍ୟୟ ଜନମ୍ ମାଡ଼ିତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ନିଜାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଦର୍ମ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ମୁର୍କ ନାରୁଡ଼୍, ବୁସାଗଟି କେତାନଡ଼୍ ନୁ ଚାଲାକି ମାଡ଼ାନଡ଼ି ମିନ୍ଦେ, ଅଡ଼୍ ସୁନ୍ନତ୍ ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ନାର୍ଗେ ମିନ୍ଦେ । ଅଡ଼୍ ତାମ୍ ଗଟିନ୍ ତଡ଼୍ ବାଗାତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ପ୍ରତାରଣା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ।
ୱେରଣ୍ଡ୍ ମଣ୍ଡଲିତ୍ ନେତାଲ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିର୍ଦୋଷ୍, ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦଷି ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ ନୁ ୱେରଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ମୁଦ୍ପାଲ୍, ବେନ ମାର୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସି ମାନ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବେସୁଟ୍ ବା କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ କି ମୁର୍କ ଆୟ୍ୟଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚାଟ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ମାୟାଦ୍ ସାତ୍ୱାମ୍ ଇଲ୍ୱା କାୟି ତେଏମୁଟ୍ ମେଣ୍ଡେ ୱାଡ଼୍କମାନ୍ଦାନ୍ ବଟ୍ମିଣ୍ଡା ସାତ୍ୱାମ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
କାରାଗାର୍ତାଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ କାରାଗାରତାଗ୍ କଷ୍ଟ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ଆଲ୍ସି ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ । ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ତଡ଼୍ ସାରେଦୁଃକାମ୍ ଆଲ୍ସି ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ ।