7 ମେଣ୍ଡେ ଇୱୁ ମୁଣ୍ଡିନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅଣ୍ଡୟ୍ ସମାନ୍ ।
ପିତର୍ ଆଦ୍ କେତ୍ତାନ୍ ୱେଲେ ୱେରଡ଼୍ ୱେସ୍ତେ ମାବ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ତାଲେତ୍ ପର୍ର ୱାତ୍ତେ ନୁ ଆଗାଙ୍କ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ନା ପ୍ରିୟ ମାର୍, ଇନାଗେ ନାନ୍ ପେର୍କେ ସାର୍ଦେ । ଅନ୍ ଗଟ୍ ମନ୍ଇସ୍ କେଞ୍ଜାଟ୍ ।”
ଯଦି ଅଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜଣ୍ଡ୍, “ୱେରଙ୍କ୍ ବା ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ନାରୁଙ୍କ୍ ଆସ୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ଆନୁଟ୍ । ମାନ୍ ଶାସ୍ତ୍ରତେ ବ୍ୟବସ୍ତାତେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ବା ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ସାକ୍ଷିନ୍ ମକତାଗ୍ ନି ଅବିଯଗ୍ ସତ୍ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରମାନିତ୍ ଆୟି ।”
ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ଆଞ୍ଜ୍ ସାରେ ଜାତିତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନା ଶିଷ୍ୟ ମାଡ଼ାଟ୍ । ବାବାଲ୍, ମାର୍ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପେଦେର୍ତେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିମୁଟ୍
ମୁନେଙ୍କ୍ ବାକ୍ୟ ମାତ୍ତେ, ବାକ୍ୟ ଇଶ୍ୱରତଡ଼୍ ମାତ୍ତେ, ବାକ୍ୟ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ୱେରନ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାବାଲ୍ ନୁ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ।”
ବାବା, ନିୱାଦ୍ ପେଦେର୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼େ ।” ଆଗାଙ୍କ୍ ମାବ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ବାଣି ଆତ୍ତେ, “ମାମ୍ମେ ଆଦ୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼ିତମ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତନ୍ । ଜଗତ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱ, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ କି ପୁନ୍ନ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ଜିୱେତାଗ୍ ମାନ୍ତନ୍ ।
“ବାବା ନାୟାଗ୍କଞ୍ଜ୍ ନାନ୍ ମିଇ ଗାର୍ରେ ବେନ ସାହାଜ୍ୟ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ରଅତିତାନ୍, ବାବା ନାୟାଗ୍କଞ୍ଜ୍ ପେଇତାଦ୍ ଆଦ୍ ସତ୍ ଆତ୍ମା ୱାତ୍କେ ନା ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷି ହିଦ୍ତା;
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଦ୍ ୱେଡ଼୍କେ, ଆଦେପୁଟୁଙ୍କ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଆନ୍ତେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଦ୍ ୱେଡ଼୍କେ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନାନ୍ ନିଜେ ନିଜେତାଦ୍ ସାକ୍ଷି, ମେଣ୍ଡେ ନା ୱାଦାନ୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍ ବାବାଲ୍ ନା ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସମିନ୍ଦେନ୍ ।”
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଯଦି ନିଜ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଗୌରବ୍ ବାନ୍ୱିତ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼େନ୍ ଇଦିନାଦ୍ ବାତେବା ମୁଲ୍ୟ ମାନ୍ନ ଆୟେଡ଼୍ । ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ବାନ୍ୱିତ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ବାବାଲ୍, ବେନଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତିଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ତାମ୍ ବାବାନ୍ ତିନ୍ଦେପାକ୍ ତେଦିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ନୁ ବାବାନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଲେକାମ୍ ଅନାଗାଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପାଏମ୍ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ବାଆତେ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍ ନୁ କେଞ୍ଜୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଦାନ । ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମା ପର୍ର ତସିସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ମାନାଡ଼୍ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତାଦ୍ ସାକ୍ଷି, ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ଗଟି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନଡ଼୍କ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମିକା ସାକ୍ଷି ।”
ପ୍ରବୁ ଜିସୁକ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରେମ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ସହଯୋଗ୍ ମି ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ ମାନି ।
ନାର୍ଗେ କାଲାକଞ୍ଜ ବେନ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଦ୍ ଜିୱେତେ ବାକ୍ୟ ବିଷୟତେ ମାମେ ଲେକାନଙ୍କ୍ ଅଦୁତମ୍ । ଅନ୍ ଗଟି ମାମେ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍, ଅଙ୍କ୍ ମାମେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ଇଦ୍ ନିଜାମ୍, ନିଜେତ୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ନୁ ଅଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତମ୍ ।
ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ ବାପ୍ତିସ୍ମ ତଡ଼୍ ନୁ ନିଜର୍ ନେତୁର୍ ତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ପରିତ୍ରାଣ ସାଦନ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ମାତର୍ ଏର୍ତଡ଼୍ ଆୟ ମାତର୍ ରେଣ୍ଡ୍ଆସ ଏର୍ ନୁ ନେତୁର୍ ଇସ୍ ୱାସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆତ୍ମା ଆନ୍ତେ ଇଦିନାଦ୍ ସାକ୍ଷୀ ଇଦୁତା । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପରମାଆତ୍ମା କେ ସତ୍ ।
ଆତ୍ମା, ଏର୍ ନୁ ନେତୁର୍, ଇୱୁ ମୁଣ୍ଡିନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅଣ୍ଡୟ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କେର୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଚକା ନେତୁର୍ଜିତ ଆସ୍ ମାତ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ,” ଇଞ୍ଜ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ।