5 ବାଗାତ୍ ସାର୍ରେ ପ୍ରେରିତନଡ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଦାଦାଲର୍ ନୁ ଏଲାସ୍କ୍ କୈଫାନ୍ ଲେକେତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ମୁତ୍ତେ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆସ୍ ସାଙ୍ଗେ ପଇସ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବାତା ମାକିନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ଲା ?
ହିଦ୍ ବାତେଏ ଅଣ୍ଡ୍ ବଡ଼େଇ ତେ ମାର୍ ଆୟନ୍ ? ମରୀୟମ୍ ବାତ୍ ତାମ୍ ୟାୟ୍ ଆୟ୍ୟ ? ଯାକୁବ୍, ଯୋସେପ୍, ଶିମୋନ୍ ନୁ ଯିହୁଦା ବାତେଏ ତାନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଆୟନ୍ ?
ଜିସୁ ପିତର୍ତେ ଲୋନ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍, ପିତର୍ତେ ପୟେଙ୍କ୍ ବୟଙ୍କାର୍ ହେଡ଼୍କ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଆଗେ ହେଉଦାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଣ୍ଡ୍ ଯେ ଶିମୋନ୍ତେ ପୋୟେ ଏଡ଼୍କିନେ ପାଟିମିନ୍ଦେ ।
ଇଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ତେ ମରୀୟମ୍ ତେ ମାର୍, ଅଣ୍ଡ୍ କୁମାଲ୍ ଆୟନ୍ ? ଇଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ତେ ଯାକୁବ୍, ଯୋସେପ୍, ଯିହୁଦାଲ୍ ନୁ ଶିମୋନ୍ତେ ଦାଦାଲ୍ ଆୟଣ୍ଡ୍ ? ତାନ୍ ଏଲାସ୍କ୍ ବାତ୍ତେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ଇଗେ ମାନ୍ନ ?” ଇଦ୍ କେସ୍ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି କାୱୁତ୍ତଡ଼୍ ।
ମାତିଉ ନୁ ତୋମା, ଆଲ୍ଫିତେ ମାର୍ ଯାକୁବ୍ ନୁ ଶିମୋନ୍, ବେନଙ୍କ୍ ଉଦଯୋଗୀ ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍,
ଆଗେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ କବର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ମି ୟାୟ ନୁ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାଇଦେ କେପ୍ତଡ଼୍ ।”
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦୃଷ୍ଟିତେ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ଶିମୋନ୍, ଯୋହନ୍ତେ ମାର୍ । ନିମ୍ କେଫା ପେଦେର୍ ତେ କ୍ୟାତ୍ ଆଦ୍ତିନ୍ ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ୟାୟ୍, ଦାଦାଲ୍ତାମୁଣ୍ଡ୍ ନୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ କପର୍ନାହୁମ୍ତାଗ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଆଗେ ନାର୍ଗେଦିନା ମାନଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ନାର୍ଗେଦାମ୍ ୱେରଡ଼୍ ମାନ୍ଦେ ଆସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ୟାୟ୍ ମରୀୟମ୍ ନୁ ବାଗାତ୍ ନାଟାଙ୍କ୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ମିକା କାୟ୍ଲମାତ୍ତଡ଼୍ ।
କେଙ୍କ୍ରେତ୍ ମଣ୍ଡଲିତାଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ସେବିକା ଏଲାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ଫିବେଙ୍କ୍ ମି ଗାରେ ରଅତୁତାନ୍ ।
ନାକ୍ ଏର୍କା ମିନ୍ଦା, ମିଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ୱେରେୱେରେ ଗଟି କେତୁତିଡ଼୍ । ବେନ କେତୁତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ପାଉଲିନ୍ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡ୍ ବେନ କେତୁତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ଆପୋଲ୍ଲୋ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତାନ୍, ବେନ କେତୁତଣ୍ଡ୍ ନାନ୍ ପିତର୍ତେ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ବେନ କେତୁତଣ୍ଡ୍ ନାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେର୍କେ ଆତ୍ତାନ୍ ।”
ଆଦ୍ ବାତ୍ ଆୟି, ଯଦି ୱେରଡ଼୍ ଅବିଶ୍ୱାସି ଏଲାଡ଼୍, ଆଦିନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ମୁଦ୍ପାଲ୍ ବାତେ ତାନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ଆଦାନକ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍, ଆଲାଇତ୍କେ ୱେରେ ଆଇୱିଡ୍, କ୍ରିଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ମୁଦ୍ପାଲ୍ ବା ମୁତେ ବେନେ ନିୟମ୍ତେ କାଇୱେ ମାନ୍ତଡ଼୍; ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମିକିନ୍ ସୁକାମ୍ତେ ବାଦ୍କାନଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗିମିନ୍ଦେ ।
ମୁଜାଲ୍ ଜିୱୁ ମାନ୍ଦାନ୍ ଯାକ ମୁତ୍ତେ ତଃତେଲେକାମ୍ ମାନ୍ତା; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମୁଜାଲ୍ ଡଲ୍କେ, ଆଲେକ୍ ମୁତ୍ତେ ପ୍ରବୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସି ବେନଙ୍କ୍ ଇଷ୍ଟାମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆଦ୍ଦା ପାର୍ଦିତ୍ ।
ମିକା, ବେଲାକି ସାର୍ରେ ନାରୁଡ୍ ନା ଲେକେତ୍ ଆଦ୍ତଡ୍, ଇଦ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଷ୍ଟାମ୍ । ମାତର୍ ବେନ ଇଦେଲେକାମ୍, ବେନ ଆଦ୍ଲେକାମ୍, ସାର୍ରେତର୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ନୁଞ୍ଚ୍ ଦାନାମ୍ ଦର୍କ୍ତାନର୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆୟ୍ୱେରଡ଼୍ ନୁ ରାଣ୍ଡ୍ ଆତେରଡ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଅଡ଼୍ ନା ଲେକେତ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ମାତ୍କେ ତାମାକିଙ୍କ୍ ସାୟେ ଆୟେର୍ ।
ପ୍ରବୁନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଯାକୁବଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସ୍କେ ନାନ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେନନ୍ ପ୍ରେରିତ୍ ଶିଷ୍ୟ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲ୍ୱେ ମାତ୍ତାନ୍ ।
ମଣ୍ଡଲିତେ ଇକାପାକାନଣ୍ଡ ନିର୍ଦୋଷ୍ ଚରିତ୍ର, ୱେରଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ମୁଦ୍ପାଲ୍, ସତ୍ୟବାଦୀ, ଯତ୍ନବାନ୍ ନୁ ନାରୁଡ଼୍ ମୁନେ ସମ୍ମାନ୍ ଆଦେୟେତିତ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଅତିତିପରାୟନ୍ ଆଦାନ୍ ମିନ୍ତେ ନୁ ସିକ୍ଷିତ୍ ଇଦାନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଦକ୍ୟତା ମାନ୍ତେ ।
ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ନୁ ବେନା କାଦି ତିନ୍ଦାନାଦ୍ ଆୟ ଇଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍ । କିନ୍ତୁ ବେନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ସତ୍ ସାରେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତେ ସାର୍ରେ କାଦି ମାଇଦିଙ୍ଗ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ କେସ୍ ଆଦ୍ ନିଜାମ୍ ମନ୍ତେ ତିନ୍ଦେପାର୍ତନ୍ ।
ବୟସ୍ତେ ବେଡ଼୍ୟା ନାଟାକିଙ୍କ୍ ୟାୟା ନୁ ସୁଦୁର୍ ରାୱିଙ୍କ୍ ଏଲାସ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ ମନେ ମାଡ଼ି ଆୱିନ୍ ମାର୍କିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ୱେରଣ୍ଡ୍ ମଣ୍ଡଲିତ୍ ନେତାଲ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିର୍ଦୋଷ୍, ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦଷି ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ ନୁ ୱେରଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ମୁଦ୍ପାଲ୍, ବେନ ମାର୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସି ମାନ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବେସୁଟ୍ ବା କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ କି ମୁର୍କ ଆୟ୍ୟଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚାଟ୍ ।
ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ସାରେତଡ଼୍ କଣ୍ଡେତେ ସାରେ ପୁରା ଆୟି, ମୁଦ୍ପାନଡ଼୍ ନୁ ମୁତେ ନିଜେ ନିଜେଲୋପେ ପାପ୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାନୁଟ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଲାଲସା ନୁ ବେବିଚାର୍ଡ଼୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।