31 ମେଣ୍ଡେ, ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସଂସାର୍ତେ ବିଷୟ୍ତାଗ୍ ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ମାନ୍ଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ମାନିଡ଼୍, ଅଡ୍ ପଇତ୍ ଇଲ୍ୱେ ନାରୁଡ୍ ଲେକେତ୍ ମାନିଡ୍; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ବୁଦ୍ତାଦ୍ ରୁପ ବାଦ୍ଲେମ୍ ଆସମିନ୍ଦେ ।
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ବିଷୟତେ ସତର୍କ ଆସ୍ ମାନୁଟ୍, ବେସୁଟ୍ ବା ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ଗାଟି ୱେଡ଼୍କା ନୁ କାଲ୍ ନିଜାତାଦ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାଦ୍କାନ୍ ଚିନ୍ତାତେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦିମାଞ୍ଜ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ଦିନ୍ ହଟାତ୍ ୱାସ୍ ମିପର;
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଓ ଦାଦାଲଡି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ନାନ୍ କେତାନାଦ୍ ଇଦ୍, ସମୟ୍ ସୁଡୁଟ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍କ୍ ମୁତ୍ତେ ମିନ୍ଦେ, ଅଡ୍ ମୁତ୍ତେ ଇଲ୍ୱାଲେକେତ୍ ମାନିଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ବେନ କେୟୁତଣ୍ଡ୍, ଅଡ୍ କେୟ୍ଇଲ୍ୱା ଲେକେତ୍ ମାନିଡ୍, ବେନ ୱେଡ଼୍କା ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍, ଅଡ୍ ୱେଡ଼୍କା ଇଲୱାନାରୁଡ୍ ଲେକେତ୍ ମାନିଡ୍; ବେନଡ଼୍ ୱାମାତଡ୍, ଅଡ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ୱା ନାରୁଡ୍ ଲେକେତ୍ ମାନିଡ୍;
ଆଲେକେ ନାନ୍ କି ପୁରସ୍କାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତାନ୍ ? ସାର୍ରେତଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ୱିଡ଼୍ସି ମୁଲ୍ୟବାନ୍ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ସେଙ୍ଗେ, ଇଦ୍ ନାୟାଦ୍ ପୁରସ୍କାର୍ । ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ବାତ୍ମିକା ସୁଯୋଗ୍ ସୁବିଦା ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ବାତେବା ଆଶେ ମାଡ଼ନ୍ ।
ଇଗାଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ “ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍,” ବାତ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଦିନ୍ତଡ଼୍ ସୃଷ୍ଟିତାଦ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ୱାଡ଼୍କି ଦଂସ ଆଦ୍ତା । ବେନ୍ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ୱାଡ଼୍ସ୍କାନଙ୍କ୍ ଆୟ, ଆୱୁ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ତା ।
ଇତ୍କେ ନାଡ଼୍ ବାତ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ । ମିୟାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ ? ସେନେକ୍ତିଙ୍କ୍ ତନ୍ଦି ମେଣ୍ଡେ ତନ୍ଦି ଆସତ୍ ଗୁମାମ୍, ମିଡ଼୍ ତ ଆଦେଲେକେତଡ଼ି ।
ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ତେ, “ନାରୁନ୍ ଜାତି ଗାଡ୍ ଲେକାମ୍, ତାମ୍ୱାଦ୍ ସୁନ୍ଦର୍ ମେଟେତେ ପୁଙ୍ଗାର୍ ଲେକାମ୍ । ଗାଡ୍ ୱାରି ଆଦ୍ତେ, ପୁଙ୍ଗାର୍ ଦୁଲି ରାଲିତେ,
ସାରେ ବିଷୟତାଦ୍ ତେରାନ୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁତେ । ମିଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ତାଗ୍ ମାନ୍ଇସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିଜର୍ ପର ଆଶେ ୱାଟି ତିଆର୍ଆସ୍ ମାନୁଟ୍ ।
ନାରୁନ୍ ଜଗତ୍ ନୁ ତାନ୍ ବେନ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ କାମନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆଦ୍ ସାରେ ବିନଷ୍ଟ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବେନଆଇ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇଚ୍ଛା ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଡଲଣ୍ଡ୍ ।