3 ମାନାଲ୍ ଯେ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ କିତ୍ତାଲ୍ ଇଦ୍ ବେଲା ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ? ଆଲେକେ ଜଗତ୍ତାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗାଟି ସହଜ୍ ଆୟ୍ୟ କି ?
ତାନ୍ପେର୍କେ ଡେବ୍ପାକେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, “ଆର୍ ଅବିଶାପ୍ତେ ମାନ୍ଦେ ! ନା ମୁନେକଙ୍କ୍ ଦୁରାମ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।” ଶୟ୍ତାନ୍ ନୁ ତାନ୍ ଦୂତତେ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେଗେ ସାରେଦିନା ନିଡ଼୍ତାନାଦ୍ କିସ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ଆଗେ ଆନୁଟ୍ ।
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ବିଷୟତେ ସତର୍କ ଆସ୍ ମାନୁଟ୍, ବେସୁଟ୍ ବା ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ଗାଟି ୱେଡ଼୍କା ନୁ କାଲ୍ ନିଜାତାଦ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାଦ୍କାନ୍ ଚିନ୍ତାତେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦିମାଞ୍ଜ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ଦିନ୍ ହଟାତ୍ ୱାସ୍ ମିପର;
ମେଣ୍ଡେ, କୟେ ମାଡ଼ାକିନ୍ ଲୋପେ ରାୟିତା ୱିଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବୁଜାମାଡ଼ିତେ, ବେନଡ଼୍ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ମାତର୍ ସସାର୍ତେ ଚିନ୍ତେ, ଦନ୍ ନୁ ସୁକାମ୍ତେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ମିକା ବାଦ୍କଡ଼୍ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ସାୟେତ୍ କାୟା ତିୟାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ୍ ।
ମିଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଯଦି ମିଡ଼୍ ବେନନ୍ ବୁସାଗଟ୍ତାଗ୍ ମାନେମ୍ ଆସ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ସାରେ ଗଟିଙ୍କ୍ ପାଳନ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ଅନ୍ ଦାସ । ଯଦି ପାପ୍ତେ ଦାସ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦିନାଦ୍ ପରିଣାମ୍ ଡଲ୍ନାଦ୍; ଯଦି ଦାର୍ମାମ୍ତେ ଦାସ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ମିୟାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଯେ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଲେକାମ୍, ଇଦ୍ ବାତା ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ୱିର୍ କି ? ଇତ୍କେ ନାନ୍ ବାତା କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱେରଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆସ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେଶ୍ୟାତାଦ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମାଡ଼ତାନ୍ କି ? ଆଦ୍ ବେସୁଟ୍ ବା ଆୟ୍ମା କି ।
ମେଣ୍ଡେ ବେନ ବେଶ୍ୟାନତଡ଼୍ କାଇଲିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦିନ୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଅରଟ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବେଲା ପୁନ୍ୱିର୍ କି ? ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ଆୱ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଅରଟ୍ ଆଦ୍ତା ।”
ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ଯେ ମିୟାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ମନ୍ଦିର୍ ? ବେନ୍ ଆତ୍ମା ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ଆଲେକ୍ ଇନ୍ଜେତ୍ ଜିୱୁତ୍ ମାଟ୍ଟା ବା ବାତା ? ଆଦିନ୍ମାଇଦିଙ୍କ୍, ଯଦି ବିଚାର୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିୟାଦ୍ ଇଞ୍ଜେତ୍ ଜିୱୁଲେକାତ୍ ବାତାଆୟି ବିଷୟ୍ ମାନ୍ତା, ଆଲେକ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ବେନଡ଼୍ ନଗଣ୍ୟ, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାତା ବିଚାର୍ କିଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?
ଯୁଦ୍ତାଗ୍ କାଇଲି ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ସୌନିକ୍ ମାତର୍ ତାନ୍ ସେନାପତିଡ଼୍କ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଗ୍ରହ ମାନ୍ନ୍ତେ । ଆସୁଙ୍ଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବାତେଆଇ ଯୁଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେଅଣ୍ଡ୍ କାମ୍ତାଗ୍ ମନ୍ ଇୱନ୍ ।
ଦୀମା ସାଂସାର୍ ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ି ନାକିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତେ । ଆଦ୍ ଇଞ୍ଜେ ଥେସଲନିକୀତାଗ୍ ଆତ୍ତନ୍ । କ୍ରେସ୍କେନ୍ସ ଗାଲୀତିଆତାଗ୍ ନୁ ତୀତସ୍ ଡଲମାତିଆତାଗ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ପାପାମ୍ ଦୂତକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇୱକଟ୍ ନର୍କତାଗ୍ ହେସ୍ସି ମାତ୍ତନ୍ । ଆଗେ ଆୱୁ ମହାବିଚାର୍ ଦିନ୍ ଯାକ ଇକାଡ଼୍ତେ ଗୁୟିନ୍ଦେତାଗ୍ ମିନ୍ଦେ ।
ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ଦୂତଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ପଦତାଗ୍ ମାନ୍ୱେକଟ ତାମାଦ୍ ପଡ଼୍ୟେ ୱିଡ଼୍ସ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ବିଚାର୍ ଦିନ୍ ଏୱୁନା ସାରେଦିନାତ୍ ମାୟ୍ଦିଂକ୍ ବନ୍ଦି ମାଡ଼ି ଇକାଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପଡ଼୍ୟେତାଗ୍ ନେଃଏତଣ୍ଡ୍ । ଇୱୁ ସାରେ ମନେମାଡ଼ାଟ୍ ।