16 ମେଣ୍ଡେ ବେନ ବେଶ୍ୟାନତଡ଼୍ କାଇଲିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦିନ୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଅରଟ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବେଲା ପୁନ୍ୱିର୍ କି ? ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ଆୱ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଅରଟ୍ ଆଦ୍ତା ।”
ଅଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ କାଇଲି ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଆସ୍ ମାନଡ଼୍, କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ମାନାଲ୍ ଯେ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ କିତ୍ତାଲ୍ ଇଦ୍ ବେଲା ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ? ଆଲେକେ ଜଗତ୍ତାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗାଟି ସହଜ୍ ଆୟ୍ୟ କି ?
ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ କେତ୍ତେ ଲେକାମ୍, “ଇଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାନେୟ୍ତେ ୟାୟବାବାଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ନିଜେତ୍ ମୁତେନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ୱେରଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ବେଶ୍ୟା ରାହାବ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଇସ୍ରାଏଲଦ୍ ମିଞ୍ଜିମାନ୍ଦାନ୍ ଡଙ୍ଗାଲଡ଼କ୍ ପଡିୟା ଇତ୍ତା । ମେଣ୍ଡେ ଦେଉଡ୍ତ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ ପାଡ଼ୟି ମାଡ଼ାନ୍ ନାରୁଡ୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଡଲକଟ ରକ୍ଷା ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।