16 ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ଦାନ୍ ୱାଇତିତା ଯେ, ମିଡ଼୍ ପର୍ମେଶ୍ୱରନ୍ ଗୁଡ଼ିୟ୍, ମେଣ୍ଡେ ପରମେଶ୍ୱରନ୍ ଆତ୍ମା ମିୟାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ତା ।
ଅଣ୍ଡ୍ ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତନ୍ । ଜଗତ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱ, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ କି ପୁନ୍ନ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ଜିୱେତାଗ୍ ମାନ୍ତନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଯଦି ମିଡ଼୍ ବେନନ୍ ବୁସାଗଟ୍ତାଗ୍ ମାନେମ୍ ଆସ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ସାରେ ଗଟିଙ୍କ୍ ପାଳନ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ଅନ୍ ଦାସ । ଯଦି ପାପ୍ତେ ଦାସ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦିନାଦ୍ ପରିଣାମ୍ ଡଲ୍ନାଦ୍; ଯଦି ଦାର୍ମାମ୍ତେ ଦାସ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଏର୍ ଦୀକ୍ଷା ଅସ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ଡଲ୍ତାଗ୍ ଗାଲା ପାଲ୍କ୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍ ।
ଯଦି କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଆତ୍ମା ମିୟାଗ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଲେକେ ଆଦ୍ ଆତ୍ମାତେ ସାହାଯ୍ୟତେ ଇଶ୍ୱର୍ ମିୟାଦ୍ ଡଲ୍ତାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତିଙ୍କ୍ ଗାଲା ଜିୱେ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ଯଦି ନିଜାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମିୟାଗେ ମିନ୍ଦେ, ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ମାନେୟ୍ ଲେକାମ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାଦ୍କ୍ୱିଡ଼୍, ଇତ୍କେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଗ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ଗଟ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ । କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍ ଆତ୍ମା ବେନନ୍ ଗାର୍ରେ ଇଲ୍ଲେ, ଅଣ୍ଡ୍ ବେସୁଟ୍ ଅନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ।
ଯଦି ବେନ୍ନାରୁନ୍ ପରମେଶ୍ୱରନ୍ ଗୁଡ଼ିୟଦିନ୍ ନଷ୍ଟାମ୍ ମାଡ଼ାତଣ୍ଡ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ପରମେଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ନାଷ୍ଟାମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ । ପରମେଶ୍ୱରନ୍ ଗୁଡ଼ିୟ୍ ଆଦୁତେ ପବିତ୍ର । ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ଗୁଡ଼ିୟ୍ ମିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟିମାଡ଼ାନମ୍; ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ୱାୟା ନୁ ଇଶ୍ୱରନ୍ ଲୋନ୍ ।
ମିୟାଦ୍ ଇଦ୍ଲେକେତ୍ ଗର୍ବ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ସାୟେ ଇଲ୍ଲେ । ମିଡ଼୍ କି ପୁନିର୍ ଯେ ସୁଡୁଟ୍ ଇଞ୍ଜ କମିର୍ ସାର୍ରେ ମଇଦା ପିଣ୍ଡୁଲାତିଙ୍କ୍ କମିରମୟ ମାଡ଼ିତା ?
ମେଣ୍ଡେ ବେନ ବେଶ୍ୟାନତଡ଼୍ କାଇଲିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦିନ୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଅରଟ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବେଲା ପୁନ୍ୱିର୍ କି ? ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ଆୱ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଅରଟ୍ ଆଦ୍ତା ।”
ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ଯେ ମିୟାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ମନ୍ଦିର୍ ? ବେନ୍ ଆତ୍ମା ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ଯେ ବେନ ଅଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ରାଜ୍ୟମ୍ତାଗ୍ ଆଦା ପାର୍ୱଡ଼୍ । ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମିୟାଦ୍ ବାତେବା ପୁନ୍ୱେଲେକେ ମାନ୍ମାକି । ପଟ୍କାରୀ, ପୁତ୍ଲାମ୍ ପୁଜାମାଡ଼ାନଡ଼୍, ବ୍ୟବିଚାରୀଡ଼୍, ପେକାଲ୍ ପେକାନ୍ତଡ଼୍ ନୁ ପିକିଡ଼୍ ପିକିନ୍ତଡ଼୍ ଲିନ୍ଦେ ଆସ୍ମାନ୍ଦାନଡ଼୍,
ବେନଡ଼୍ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ସେବା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଯେ ମନ୍ଦିର୍ନୁଞ୍ଚ୍ କାଦି ଦର୍କିତା, ମେଣ୍ଡେ ବେନଡ଼୍ ବେଦିନାଗ୍ ସେବା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଯେ ବେଦିନାଗ୍ କାଇଲିତଡ଼୍, ଇଦ୍ ବାତା ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ କି ?
ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ଜେ, କାର୍ସାନାଗ୍ ନାର୍ଗେ ମୁଲ୍ ବାଗ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଇତ୍କେ ୱେରଣ୍ଡେ ପୁରସ୍କାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ? ମିଡ଼୍ ଇଦ୍ରକମ୍ ମିରାଟ୍, ବେଲାକି ପୁରସ୍କାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ବେଲାନ୍ ପୁତ୍ଲାମ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଆଦ୍ଦେ ପାର୍ଦେତେ ? ମାନାଡ଼୍ ତ ଜୀୱେମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ କେତ୍ତାନ୍, “ନା ନାରିଡ଼୍ତ ନାନ୍ ବାଦ୍କିତାନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଉଡିତାନ୍; ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଦ୍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ନା ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ନାୟାଦ୍ ଯଦି ୱାଦାନାଦ୍ ଡେରି ଆଦ୍ତେ, ଜିୱେତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପରିବାର୍ ଲେକାମ୍ ଇଦ୍ ଉପାସକ ମଣ୍ଡଲିତାଗ୍ ମାକିଙ୍କ୍ ବେଲାନ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇଦ୍ ଚିଟିତେ ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ଦ୍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ସତ୍ୟତାଦ୍ ଗୁଞ୍ଜେ ନୁ ବିତ୍ତିମୂଲ ।
ମୀଇ କାଇଦେ ବାତେ ସମପ୍ତିତ୍ ବେନ୍ ସାୟେ ବିଷୟ, ଆଦ୍ ମିୟାଗ୍ ମାନ୍ତାନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ଲେକେତ୍ ନେହେସ୍ ମାନୁଟ୍ ।
ଇତ୍କେ କ୍ରିଷ୍ଟ ମାର୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ପୁରାଲୋତ୍ତେ ଦାୟିତ୍ୱତାଗ୍ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ମାନାଡ଼୍ ଯଦି ଡାଟୁମ୍ତେ କେତ୍ତାୱ୍ ବିଷୟ୍ ଦର୍କିତା ଇଞ୍ଜ ମାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଡୁଟାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ତାଡ଼୍, ଆଲାଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଗାଲା ଅନ୍ ଲୋନ୍ ଆଦେପାର୍ଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଃତାନଡ଼ି, ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗ ମାଡ଼୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦ୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ? ଆଦିଙ୍କ୍ ବେନ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିତିଡ଼୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିରୁଦ୍ଦି ଆଦ୍ତନ୍ ।
ମୀଇଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍ ମନ୍ଦିର୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ାନାଗ୍ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍ ବାଡ଼ିୟାଦ୍ କାଲ୍ ଲେକାମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ୱାଡ଼ାଟ୍ । ଆଦ୍ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ମୀଇଡ଼୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ଆଦ୍ୟାମିକ୍ ବଲି ଉତ୍ସର୍ଗ ମାଡ଼୍ନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର ଜାଜକ୍ତେ କାମ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ବେନ ବେସୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ଣ୍ଡ୍, କିନ୍ତୁ ମାନାଡ଼୍ ଯଦି ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍, ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଗେ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମାନାଗେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରେମ ପୁରାପୁରି ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।