12 କ୍ରିଷ୍ଟ, ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେଏଦିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ କେ ମାନ୍ ପ୍ରଚାର୍ତାଦ୍ ବିଷୟ୍ । ଆଗେକ୍ବା ଇଞ୍ଜେ ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନ ଡଲ୍ତଡ଼ାଦ୍ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ଇଲ୍ଲେ ଇଞ୍ଜ ବେଲା କେତୁତିଡ଼୍ ?
ପାଉଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପୁନରୁତାନ୍ ବିଷୟ୍ କେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍ ଲୋପେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାସ୍କ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନିୟାଗାଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତମ୍ ।”
ଇତ୍କେ ସାଦୁକୀଡ଼ାଗ୍ ଡଲ୍ତେନଡ଼୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ପୁନରୁତାନ୍, ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତ ବା ଆତ୍ମା ବାଆତେ ଇଲେ; ଇତ୍କେ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଇଦ୍ ମୁଣ୍ଡିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ଡଲ୍ତେନଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେଏତିତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ସମ୍ଭବ୍ ଆୟ୍ୟ ଇଞ୍ଜ ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ହାଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ?”
ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଆୟି ବା ଅଡ଼୍ ଆୟି, ମାମ୍ମେ ସାର୍ରେତମ୍ ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗଟ୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ନୁ ମିଡ଼୍ ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ସାରେଦିନାମ୍ ସାୟେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ସତ୍ ବାକ୍ୟ କେତାନଙ୍କ୍ ରହତନ୍ ନୁ ଶକ୍ତି ଇୱିଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼ାଦ୍ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ସତ୍ ଆର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଜେକେ ଅଦୁତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼ାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ୱୁଲ୍ଟା ମାଡ଼ିଇଦୁତଡ଼୍ ।