Ha swe kita, dɔka wi betɔ ha mi nde, ‹Kongawan, Kongawan bo nɛ ɔ batɔ kuliwen nɛ ling mɛ na nde? Bo nɛ ɔ bayin hio gdanga sɔtɛ nɛ ling mɛ na nde? Bo nɛ ɔ bade dɔka *mɔkifi nɛ ling mɛ na nde?›
Nɛ ka Farizien ɛngɛ ka saa Jésus, zɔka mɛgi, a takara ha sila wa nde, ka bo se nde, wi ɛngɛ abo nê *wan-tɔkuliwen, a ingɔ nde, bhoko ɛngɛ ka baa tɛ wa, nê bhoko-de mɔ nɛ tum.
Jésus ingɔ nde, hio wan-yambimɔ ngoy mɛ ani wɛnɛ nɛ goto wen ɛngɛ. Mɛgi, a tɔa ha mbwa: «Mi tɔa nde, ngimɔ tikiring, ɛnɛ lɛm zɔk mi fin na, nɛ hapata ngimɔ tikiring fin, ɛnɛ bezɔk mi. Yo nê ɛngi, ka ɛnɛ ani nɛ may hazua, na nde?
Ma zɛ, a nɛa ha pɛ Jésus, nɛ a tɔa ha wɛnɛ: «Wan-osimɔ, ɔ ingɔ nde, yo nê Sɔ ka tomsa mɛ hazu osimɔ ha ɔ. Hazu, ka ngatɛ pɛ Sɔ bo ha tɛ ma wi na, ki a lɛm de hio *mɔweka tuka ka mɛ ha dea na.»