37 ယေရှုဟ “နင်လို့တတ်တိုင်း သူလို့အား စားစရာ ပစာငြမ်းငြမ်း ပေးလော့” ဟု ပြန်ဖြေအယ်။ အဲအခါ တဘဲ့တော်လို့ဟ “ငါလို့ဟ ငွေဒင်္ဂါး ၂၀၀ ဖိုးဖြင့် စားစရာဝယ်ယွေ့ သူလို့အား ကျွေးရမယ်လော” ဟု မေးကြအယ်။
ယေရှုဟ “သူလို့သွားရန် မလို။ နင်လို့တတ်တိုင်း သူလို့အား စားစရာ ပေးကြလော့” ဟု မိန့်အယ်။
“အဲလိုလဲ အေးအစေခံဟ ထွက်သွားသောအခါ မိမိအား ငွေဒင်္ဂါးတရာ အကြွေးတင်သောသူ အစေခံချင်း တယောက်ဟို မျော်အယ်။ သူဟို ဖမ်းယွေ့ လည်ပင်းညစ်ပင်း ‘နင်ဆပ်ရန် ဆိသော အကြွေးဟို ပြန်ဆပ်လော့’ ဟု ဆိုအယ်။
သူလို့ဟ အနီးအနား ကျေးရွာများဟို သွားယွေ့ စားစရာတခုခုဟို ဝယ်နိန်ရန် လူလို့အား အဝေးဟို စေလွှတ်ပါ” ဟု ပြောအယ်။
ယေရှုဟ “နင်လို့နှိုက် မုန့်ပစာလောက် ဆိလုန်း၊ သွားယွေ့ ကျေ့ကြလော့” ဟု မေးလေအယ်။ သူလို့ဟ တွေ့ကြလဲ့အခါ “မုန့်ငါးလုံးနဲ့ ငါးနေကောင် ဆိပါအယ်” ဟု ပြန်ဖြေကြအယ်။
ယေရှုဟ “ပိတ်ဆန် ငမ်းစားလဲ့သူတဦးတွင် အကြွေးတင်သူ နေဦး ဆိအယ်။ တဦးဟ ငွေဒင်္ဂါး ငါးရာ၊ တခြားတဦးဟ ငါးဆယ် အကြွေးတင်အယ်။
အဲလိုလဲ ယေရှုဟ သူလို့ဟို “နင်လို့တတ်တိုင်း သူလို့ဟို စားစရာတခုခုဟိုပေးပါ” လို့ ပြောအယ်။ သူလို့ဟ “ငါ့လို့မှာ မုန့်ငါးလုံးနဲ့ ငါးနေကောင်ပဲ ဆိအယ်၊ ငါလို့ဟ ဟေလူအုပ်အားလုံးအတွက် အစားအစာဟို သွားဝယ်စေချင်သလော” ဟု ပြန်ပြောကြအယ်။