36 သူဟ ပြုန်းခနဲ ပြန်လာရင်၊ နင်လို့ အိပ်မွေ့နေတာဟို တွေ့လိမ့်မယ်။
မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားဟ ရောက်လာရန် ကြန့်ကြာနေသောကျောန့် သူလို့အားလုံး ငိန်းကျာ့ယွေ့ အိပ်မွေ့နေကြအယ်။
အဲပင်းရင် ကိုယ်တော်ဟ တဘဲ့တော်သုံးဦးလို့ ဆေဟို ပြန်လာရာ သူလို့ဟ အိပ်မွေ့လျက်နေကြတာဟို မျော်အယ်။ ကိုယ်တော်ဟ “ရှိမုန်၊ နင်ဟ အိပ်မွေ့နေသလော။ မအိပ်ဘဲ တနာရီလောက် စောင့်ယွေ့ မနေနိန်ဝူးလော” ဟု ပေတရုအား ပြောလေအယ်။
အဲပင်းရင် ကိုယ်တော်ဟ တဘဲ့တော်လို့ထံသို့ ပြန်လာယွေ့ သူလို့ဟ မျက်စေ့လေးလံသဖြင့် တဖန် အိပ်မွေ့နေကြတာဟို မျော်လေအယ်။ သူလို့ဟ ကိုယ်တော်အား ပစာလို ပြောရမယ်ဟို မသိကြ။
“နင်လို့ဟ ကိုယ်ကိုကိုယ် သတိပြုကြလော့။ အေးလို့မဟုတ် အစားသောက်လွန်ကျူးခြင်း၊ လောကီစိုးရိမ်ခြင်းအားဖြင့် စိတ်နေလုံး ပင်ပန်းလျက်နေစဉ် အဲနေ့ရက်ဟ အမှတ်တမဲ့ နင်လို့ဆေ ရောက်လာလိမ့်မယ်။
ကိုယ်တော်ဟ ဆုတောင်းရာမှ ထယွေ့ တဘဲ့တော်လို့ ဆိရာဟို လဲ့ပြန်လာသောအခါ သူလို့ဟ ဝမ်းနည်း နုံးခွေယွေ့ အိပ်ပျော်နေကြတာဟို မျော်လေအယ်။
အကျောန်းမှာ ထင်ဆှားသော ပစာအရာမဆို ဆှင်းလင်းယွေ့ အလင်း ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ အဲလိုမို့ “အိပ်မွေနေသောသူ၊ ထလော့ အားပင်း သေခြင်းမှ ထမြောက်လော့၊ အားပင်း ခရစ်တော်ဟ နင့်အပေါ်နှိုက် ထွန်းလင်းလိမ့်မယ်” ဟု ဆိုအယ်။