32 အဲအခါ သခင်ဟ အဲကျွန်ဟို ခေါ်ယွေ့ ‘ဆိုးညစ်သော အစေခံ၊ နင်ဟ ငါ့ဟို တောင်းပန်သောကျောန့် နင်ပေးဆပ်ရန် အကြွေးဆိသမျှဟို ငါပယ်ဖျက်ခဲ့အယ်။
ဘုရင်ဟ သူ့ဟို သနားသောကျောန့် အကြွေးဟို ခွင့်လွှတ်ပေးယွေ့ သူ့ဟို သွားခွင့်ပြုအယ်။
အဲအဖြစ်အပျက်ဟို အခြားသော အစေခံချင်းလို့ သိမျော်သောအခါ ရမ်းဆာ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပင်း မိမိလို့ရဲ့ သခင်ဆေဟို သွားပင်းလျှင် ဖြစ်ပျက်သမျှအားလုံးလို့ဟို ဆှောက်ထားကြအယ်။
နင့်ဟို ငါသနားသလို နင်ဟလည်း အစေခံချင်းဟို မသနားသင့်ဝူးလော’ ဟု ဆိုအယ်။
သူရဲ့သခင်ဟလည်း ‘ဆိုးညစ်လဲ့ ပျင်းရိသောအစေခံ၊ ငါဟ မိမိမစိုက်မပျိုးလဲ့ အရပ်တွင် ရိတ်သိမ်းယွေ့ မကြဲမဖြန့်သည့်အရပ်တွင် စုသိမ်းတတ်တာဟို နင်သိတာမန်ရင်၊
မင်းကြီးဟ ‘ဆိုးညစ်သော အစေခံ၊ နင်ပြောလဲ့အတိုင်း နင့်ဟို ငါစီရင်မယ်။ ငါဟ ခက်ထန်သူဖြစ်ယွေ့ မိမိမပိုင်လဲ့အရာဟို သိမ်းယူတတ်တာဟို လည်းကောင်း၊ မိမိမစိုက်ပျိုးသည့် အသီးအနှံဟို ရိတ်သိမ်းတတ်တာဟို လည်းကောင်း နင်သိတာမန်ရင်၊
ပညတ်တရား ဆိုထားသမျှလို့ဟ ပညတ်တရား အောက်နှိုက် ဆိသော သူများအတွက် ဆိုထားကျောန်း အခု ငါလို့ သိကြအယ်။ အဲလိုမို့ စလောင်ဆိသမျှဟ ပိတ်ထားခြင်း ခံရယွေ့ လောကီသားအပေါင်းလို့ဟ ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစီရင်ခြင်း လက်အောက်ဟို ကျရောက်ကြရန် ဖြစ်အယ်။
ပစာကို့ သနားကရုဏာ မဆိသူသောသူဟ ကရုဏာကင်းသော တရားစီရင်ခြင်းဟို ခံရလိမ့်မယ်။ အားပေမဲ့ သနားကရုဏာဟ တရားစီရင်ခြင်းအပေါ် အောန်မြင်တတ်အယ်။