38 ကိုယ်တော်ရဲ့ ခြေတော်ရင်းနှိုက် ရပ်ပင်း ငိုလျက် သူ့ရဲ့ မျက်ရည်ဟ ခြေထောက်ပေါ် ကျပင်း မိမိဆံပင်နဲ့ သုတ်လေအယ်။ ခြေထောက်ဟိုလည်း နမ်းယွေ့ ဆီမွှေးနဲ့ သုတ်လိမ်းလျက် နေအယ်။
စိတ်မသာ ညည်းတွားသောသူလို့ဟ မင်္ဂလာဆိ ကြအယ်၊ အကျောန်းမှာ ဘုရားသခင်ဟ သူလို့အား နှစ်သိမ့်မှုဟို ပေးလိမ့်မယ်။
ပေတရုဟ အပြင်ဟို ထွက်ယွေ့ ရမ်းဆာ့ဝမ်းနဲစွာ ငိုကြွေးလေအယ်။
အခု မွတ်သောသူလို့ဟ မင်္ဂလာဆိအယ်၊ နင်လို့ ဝပြောရလိမ့်မယ်။ အခု ငိုကသော နင်လို့ဟ မင်္ဂလာဆိအယ်၊ နင်လို့ဟ ရယ်မောရလိမ့်မယ်။
အေးမြို့တွင် အပစ်နဲ့ပြေ့နေသူ မိန်းမတယောက် ဆိအယ်၊ သူမဟ ဖာရိရှဲနေအိုင်မှာ ကိုယ်တော် စားသောက်နေတယ်ဟို ကြားသောအခါ ဆီမွှေး ကျောက်ဖြူဖူး တခုဟို ယူလာပင်း၊
ဖာရိရှဲဟ အေးအရာဟို မျော်သောအခါ “ဟေသူဟ ပရောဖက်မန်လျှင် ခြေထောက်ဟို ကိုင်သော ဟေမိန်းမဟ စသူဖြစ်တာဟို သိလိမ့်မယ်။ စလို အပစ်နဲ့ပြေ့ပင်း အသက်ဆှင်နေလဲ့ မိန်းမဖြစ်အယ်ဟို သိလိမ့်မယ်” ဟု သူ့တတ်တိုင်း ပြောအယ်။
ဟေမာရိဟ သခင်ဘုရားရဲ့ ခြေဟို ဆီမွှေးသွန်းလောင်းယွေ့ မိမိဆံပင်ဖြင့် သုတ်ပေးသူ ဖြစ်အယ်၊ ဖျားနာနေသူလာဇရုဟ သူမရဲ့ မောင်ငယ် ဖြစ်အယ်။
စိတ်ညှိုးငယ်ခြင်း၊ စိတ်မသာညဉ်းတွားခြင်းနဲ့ ငိုကခြင်း ဆိကြလော့။ နင်လို့ရဲ့ ရယ်မောခြင်းဟို စိတ်မသာညဉ်းတွားခြင်း ဖြစ်စေယွေ့ နင်လို့ရဲ့ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟို ဝမ်းနည်းခြင်း ဖြစ်စေကြလော့။