13 ଆକି ଦଃକୁ ହାର୍ଲା ସେ ଜଃଲମ୍ କାଣାକେ ଲକ୍ମଃନ୍ ପାରୁସିମଃନାର୍ ଲଃଗେ ନିଲାୟ୍ ।
13 ସେ ଆଗେହ୍ଣି କାଣା ରିଲା, ସେମ୍ନ୍ ତାକେ ଫାରୂଶୀମ୍ନ୍କାର୍ ଲ୍ଗେ ଆନ୍ଲାଇ।
ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଦଃରୁକ୍, ଜିସୁ କୁୟ୍ତି ଆଚେ, ଇରି ଜଦି କେ ଜାଣିଆଚେ, ତଃବେ ସେରି ସେମଃନ୍କେ ଜାଣାଉଁକ୍ ଆଦେସ୍ କଃରି ରିଲାୟ୍ ।
ସେତାକ୍ ପାରୁସିମଃନ୍ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, “ଦଃକ୍ଲାସ୍ ତ, ଅଃମିମଃନାର୍ ସଃବୁ କାମ୍ ଉଲ୍ଟା ଅଃଉଁଲି, ଦଃକା ଜଃଗତ୍ଜାକ ତାର୍ ହଃଚେ ଜଃଉଁଲାୟ୍ ।”
ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ଜିଉଦି ମୁଳିକାମଃନାର୍ ବିତ୍ରାର୍ ହେଁ ବୁତେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଚଃନେମଃନେ ସେମଃନ୍ ଦଃଳେ ହୁଣି ବାର୍ତି, ଇତାର୍ ଗିନେ ପାରୁସିମଃନାର୍ ଗିନେ ସେରି କଃଉଁକେ ନଃଚ୍ତିରିଲାୟ୍,
ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ସେ କଃୟ୍ ?” ସେ ଲକ୍ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ନଃଜାଣି ।”
ଜିସୁ ଜୁୟ୍ ଦିନ୍ କାଦ ଲାଗାୟ୍ ତାର୍ ଆକି ଦଃକାୟ୍ ରିଲା, ସେ ଦିନ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ରିଲି ।