5 ସେତି ଦୁୟ୍କଳି ଅଃଟ୍ର ବଃର୍ସ୍ ଦଃରି ଗଟେକ୍ ମଃଳୁ ହଃଳ୍ଲା ଲକ୍ ରିଲା ।
5 ସେତି ଗଟେକ୍ ରଗେ ହ୍ଳି ତିରିଶ୍ ଆଟ୍ ବ୍ର୍ଷାର୍ ଅଇରିଲା ରଗି ରିଲା।
ଜିସୁ ସେ ହିଲାର୍ ଉବାସିକ୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ଇ ହିଲାକ୍ କଃବେ ହୁଣି ଇବାନ୍ୟା ଅଃଉଁଲି ?” ଉବାସି କୟ୍ଲା, “ହିଲାବଃଳ୍ ହୁଣି;
ତଃବେ ଦଃକା ଅଃଟ୍ର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ସୟ୍ତାନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କୁବ୍ଳି ଅୟ୍ରିଲି ଅବ୍ରାହାମାର୍ ବଃଉଁସାର୍ ଇ ମାୟ୍ଜିଟକି କାୟ୍ ବିସାଉଁଣିବାରେ ନିଜାର୍ ବାନ୍ଦୁଣ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁକୁଳ୍ତାର୍ ଦଃର୍କାର୍ ନଃରିଲି ?”
ସଃଡେବଃଳ୍ ବାର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ଗଃଗାଳ୍ଜାତା ରଗ୍ ଦଃରି ଜିବନ୍ କାଟ୍ତାର୍ ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ଜି ଜେ କି ନିଜାର୍ ଦଃନ୍ବିତ୍ ସଃରାୟ୍କଃରି ହେଁ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଜ୍ ଅଃଉଁ ନାହାର୍ତି ରିଲି ।
ଇତାର୍ ହଃଚେ, ଜିସୁ ତାକେ ମନ୍ଦିରେ ବେଟ୍ ହାୟ୍ଲା ଆର୍ କୟ୍ଲା, “ଦଃକ୍, ଅଃବେ ତୁୟ୍ ଉଜ୍ ଅୟ୍ ଆଚ୍ସି; ହାହ୍ କଃର୍ ନାୟ୍, ଜଃନ୍କଃରି ତର୍ ଉହ୍ରେ ଅଃଦିକ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ନଃହେଳେ ।”
ବଃଲେକ୍ କଃଡେକଃଡେ ବଃଳ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଦୁତ୍ ହାଣିବଃନ୍ଦେ ଉତ୍ରି ହାଣି ଜୁଲ୍କାଉତି ରିଲା, ଆର୍ ହାଣି ଜୁଲୁକ୍ଲା ହଃଚେ ଜେ ଆଗ୍ତୁ ସେତି ବୁଡ୍ତି ରିଲା, ସେ ଜୁୟ୍ ରଗେ ହଃଳି ରିଲେକ୍ ହେଁ ଉଜ୍ ଅଃଉତି ରିଲା ।
ଜିସୁ ତାକେ ସେତି ରିଲାର୍ ଦଃକି, ବୁତେକ୍ ବଃର୍ସ୍ ହୁଣି ରଗେ ହଃଳି ଆଚେ ବଃଲି ଜାଣି ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଉଜ୍ ଅଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃରୁଲିସ୍ ?”
ଗଟ୍ ଦିନ୍ ଜିସୁ ଜାତାବଃଳ୍ ବାଟେ ଗଟେକ୍ ଜଃଲମ୍ କାଣାକେ ଦଃକ୍ଲା ।
ମଃତର୍ ସେ କଃନ୍କଃରି ଅଃବେ ଦଃକୁ ହାରୁଲା ଆର୍ କେ ତାକ୍ ଆକି ଦଃକାୟ୍ଲା, ସେରି ଅଃମି ନଃଜାଣୁ, ତାକ୍ ହଃଚାରା, ସେ ତ ବେଣ୍ଡ୍ୟା ଅୟ୍ଲା ଆଚେ, ଆର୍ ତାର୍ କଃତା ସେ ନିଜେ କଃଉ ହାରେ ।”
ଲୁସ୍ତ୍ରାୟ୍ ଗଟେକ୍ ଚଟା ଲକ୍ ରିଲା ତାର୍ ହାଦ୍ ଦୁର୍ବୁଳ୍ ରିଲି ସେ ଜଃଲମେ ହୁଣି ଚଟା ଆର୍ ସେ କଃବେ ଇଣ୍ଡି ନଃରିଲା ।
ଅଃନ୍କାବଃଳ୍ ଜଃଲମେହୁଣି ହୁଣି ଗଟେକ୍ ଚଟାଲକେ ମନ୍ଦିର୍ ଦୁଆର୍ ଚମେ ବୟ୍ ନଃୟ୍ ବଃସାଉତି ରିଲାୟ୍; ମନ୍ଦିରେ ଜାତିରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବିକ୍ମାକୁକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକେ ହଃତି ଦିନ୍ ମନ୍ଦିରାର୍ ସୁନ୍ଦୁର୍ ନାଉଁଆର୍ ଦୁଆରେ ବଃସାଉତି ରିଲାୟ୍ ।
ଜୁୟ୍ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ ସେ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ମଃନ୍ କଃରାଜାୟ୍ ରିଲି, ତାକେ ଚାଳିସ୍ ବଃର୍ସ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଅୟ୍ରିଲି ।
ସେତି ସେ ଏନିୟ ନାଉଁଆର୍ ଲକ୍କେ ବେଟ୍ହାୟ୍ଲା, ସେ ଆଟ୍ ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ମଃଳୁହଃଳି ଟାଟାୟ୍ ହୁଣି ଉଟୁ ନଃହାର୍ତି ରିଲା, ତାକେ ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗ୍ ଅୟ୍ରିଲି ।