41 ମୁୟ୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉଁକ୍ ମଃନ୍ ନଃକେରି,
41 ମକେ ନ୍ର୍ ମ୍ନ୍କାର୍ ମାନ୍ତି ଲଡାନାଇ,
ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉତା ବାଟା, ନଃର୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ବଃଲ୍ ହାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ମୁୟ୍ ଲକାର୍ କଃତା ନଃଦେରି, ମଃତର୍ ଜଃନ୍କଃରି ତୁମିମଃନ୍ ହାହେହୁଣି ମୁକ୍ତି ହାଉଁ ହାରାସ୍ ସେତାକ୍ ଇରିମଃନ୍ ସାକି ଦେଉଁଲେ ।
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜିବନ୍ ହାଉଁକ୍ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସୁକ୍ ମଃନ୍ ନଃକେରୁଲାସ୍ ।
ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଜାଣିଆଚି, ତୁମିମଃନ୍ କଃନ୍କା ଲକ୍, ଆର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗିନେ ଲାଡ୍ ନାୟ୍ ।
ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ କଃନ୍କଃରି ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରାସ୍ ? ତୁମିମଃନ୍ ତ ତୁମାର୍ ତୁମାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉଁଲାସ୍, ମଃତର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଲି ଇସ୍ୱରାର୍ ଜୁୟ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଆଚେ ସେରି ହାଉଁକ୍ ମଃନ୍ ନଃକେରୁଲାସ୍ ।
ଇତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ବଃଳ୍ମାଡ୍କଃରି ଦଃରି ନଃୟ୍ ରଃଜା କଃରୁକେ ଉପାୟ୍ କଃରୁଲାୟ୍ ବଃଲି ଜାଣି, ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଲ୍ଗା ଅୟ୍ ଏକ୍ଲା ହଃର୍ବାତ୍ ଉହ୍ରେ ଆରେକ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା ।
ଜେ ନିଜାର୍ ଅଃଦିକାରେ କଃତା କୟ୍ଦ୍, ସେ ନିଜାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍, ମଃତର୍ ଜେ ଅଃହ୍ଣାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍, ସେ ସଃତ୍ ଆର୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ କାୟ୍ ଦୁସ୍ଟ୍ ନାୟ୍ ।
ମଃତର୍ ମୁୟ୍ ନିଜେ ନିଜ୍କେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁକେ ମଃନ୍ ନଃକେରି, ମଃତର୍ ଇ କଃତା ମର୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ଲକ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲା, ଆର୍ ସେ ମର୍ ହାକ୍ ଅୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍ ।
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ଜଦି ନିଜ୍କେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁଲେ, ତଃବେ ମର୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ କାୟ୍ ମଲ୍ ନାୟ୍, ଜେ ମର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁଲା, ସେ ମର୍ ଉବା, ଜାକେ ତୁମିମଃନ୍ ତୁମାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ବଃଲି କଃଉଁଲାସ୍ ।
ଅଃମି ତୁମିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଉଆ କି ବିନ୍ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଉଆ, କୁୟ୍ ମାନାୟ୍ର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହେଁ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉଁକ୍ ଉପାୟ୍ ନଃକେରୁ ।
ଇତାର୍ ଗିନେ ହଃକା ତୁମିମଃନ୍ ଆସି ଆଚାସ୍, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି କ୍ରିସ୍ଟର୍ ହାଦ୍ ଚିନ୍କେ ଅୟ୍ ଜଃହାସ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ ସେ ହେଁ ତୁମାର୍ ଗିନେ ଦୁକ୍ ବୟ୍ଗ୍ କଃରି ତୁମିମଃନ୍କେ ସେହର୍ କଃରୁକେ ଦଃକାୟ୍ ଜାୟ୍ ଆଚେ;
ବଃଲେକ୍ ଜଃଡ୍ବଳ୍ ବଃଡେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ବିତ୍ରେହୁଣି ତାର୍ ଗିନେ ଇ କଃତା ସୁଣାଗଃଲି, “ଏ ମର୍ ଲାଡାର୍ ହଅ, ତର୍ ତଃୟ୍ଁ ମର୍ ବଃଡେ ସଃଲ୍ମତ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଉବା ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟହୁଣି ମାୟ୍ନ୍ ଆର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାୟ୍ଲା ।”