14 แล้วข้าพเจ้าก็ผ่อไปหันเมฆสีขาว กับมีผู้นึ่งผ่อเหมือนกับบุตรมนุษย์นั่งอยู่บนเมฆนั้น บนหัวมีมงกุฎคำ ในมือก๋ำเคียวตี้คมขนาด
ป่อยหื้อตึงสองใหญ่งามไปตวยกั๋นก่อน จ๋นเถิงหน้าเกี่ยวก็ได้ แล้วเฮาจะสั่งหื้อคนงานเกี่ยวหญ้าข้าวนกออกก่อน มัดเป๋นหลุ้นๆ เอาไปเผาไฟเหีย แล้วปิ๊กมาเกี่ยวข้าวเจื๊อดีนั้นเอาไปเก็บไว้ในหลองข้าวของเฮา’ ”
เปโตรอู้ลิ้นยังบ่ตันเข้าปาก ก็มีเมฆสว่างแจ้งหลึ้งมาหุ้มหมู่เขาไว้ แล้วมีเสียงออกมาจากเมฆว่า “ต้านผู้นี้เป๋นลูกตี้เฮาฮัก เฮาปอใจ๋ต้านนักขนาดเน่อ หื้อเจื้อฟังต้านเต๊อะ”
เมื่อข้าวแก่ได้ตี้ สมควรดีเกี่ยวแล้ว เขาก็ไปเกี่ยวเก็บมาไว้กิ๋น ย้อนว่าเถิงยามเกี่ยวข้าวแล้ว”
เวลานั้นคนตังหลายจะหันบุตรมนุษย์ลงมาบนเมฆด้วยฤทธิ์อำนาจกับรัศมีอันยิ่งใหญ่
แต่เฮาหันว่าพระเยซูผู้ตี้พระเจ้าเยียะหื้อต่ำเหลือหมู่ทูตสวรรค์หน้อยนึ่งนั้น บ่าเดี่ยวนี้ก็ได้ฮับเกียรติกับกำสรรเสริญแล้ว ย้อนว่าพระองค์ได้ยอมฮับความเจ็บปวดจ๋นต๋าย ตี้เป๋นจาอี้ก็โดยพระคุณของพระเจ้า พระเยซูเถิงได้ต๋ายเปื้อเฮากู้คน
ต้ามก๋างขาตั้งโกมไฟหมู่นั้น ข้าพเจ้าหันคนนึ่งเซิ่งผ่อเหมือนกับบุตรมนุษย์ นุ่งเสื้อคุมยาวจ๋นเถิงตี๋นกับมีสายสะปายคำตี้อก
ผ่อเต๊อะ พระเยซูก่ำลังจะมาในหมู่เมฆ กู้คนจะหันพระองค์ แม้แต่คนตี้แตงพระองค์ กู้เผ่าพันธุ์ในโลกจะโศกเศร้าย้อนพระองค์ จะเป๋นต๋ามนั้นอย่างแน่นอน อาเมน
ข้าพเจ้าได้หันทูตสวรรค์ตี้มีฤทธิ์นักขนาดแหมองค์นึ่งลงมาจากสวรรค์ มีเมฆหุ้มตั๋วกับมีฮุ้งอยู่รอบหัว ใบหน้าเหมือนตะวัน กับมีขาเป๋นเหมือนเสาต้นใหญ่ ตี้เต๋มไปด้วยเปล๋วไฟ
กับอู้ว่า “ข้าพเจ้าตังหลายขอบคุณพระองค์ องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจสูงสุด ผู้ตี้เป๋นอยู่ในบ่าเดี่ยวนี้กับในอดีต ย้อนว่าพระองค์ได้ใจ๊อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์แล้ว กับได้ตั้งเก๊าปกครองแผ่นดินโลก
ต๋าของพระองค์นั้น ผ่อเหมือนเปล๋วไฟ มีมงกุฎอยู่หลายอันบนหัวของพระองค์ มีจื้อเขียนไว้บนตั๋วของพระองค์ บ่มีใผฮู้จื้อนั้นนอกจากพระองค์เต้าอั้น
แล้วข้าพเจ้าหันบัลลังก์ใหญ่สีขาวกับพระเจ้าผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้น เมื่อพระองค์มาป๋ากฏ แผ่นดินโลกกับสวรรค์ก็หายไปบ่เหลือฮอยหื้อใผหันแหมเลย
ข้าพเจ้าหันม้าขาวตั๋วนึ่งอยู่ตั๊ดหน้า ผู้ตี้ขี่ม้าตั๋วนั้นก๋ำกันธนู กับได้ฮับมงกุฎ แล้วก็ขี่ม้าออกไปอย่างผู้มีชัย เปื้อจะไปเอาชัยแหมเตื้อ