29 แล้วพระองค์ถามหมู่เขาว่า “หมู่ต้านลอ กึ๊ดว่าเฮาเป๋นใผ” เปโตรตอบว่า “พระองค์เป๋นพระคริสต์”
พระองค์ตอบว่า “ข้อล้ำเลิ็กเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าโผดหื้อต้านตังหลายฮู้ได้ ส่วนหมู่คนอื่นๆ นั้น จะอู้หื้อฟังเป๋นกำเผียบเต้าอั้น
พระองค์ถามหมู่เขาว่า “หมู่ต้านลอกึ๊ดว่าเฮาเป๋นใผ” เปโตรตอบพระองค์ว่า “พระองค์เป๋นพระคริสต์ของพระเจ้า”
มารธาก็บอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ ข้าเจ้าเจื้อว่าอาจ๋ารย์เป๋นพระคริสต์ เป๋นพระบุตรของพระเจ้าตี้ว่ากั๋นว่าจะเข้ามาในโลกนี้”
แล้วจาวเมืองก็บอกแม่ญิงคนนั้นว่า “ตั้งแต่นี้ หมู่เฮาเจื้อวางใจ๋พระเยซูบ่ใจ้ย้อนกำพยานของเจ้าอย่างเดียว แต่ย้อนว่าหมู่เฮาได้ยินกับหู และได้ฮู้ว่าต้านคนนี้เป๋นพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของโลกแน่ๆ”
ซีโมนเปโตรก็บอกพระองค์ว่า “ถ้าเฮาเลิกติดต๋ามพระองค์ แล้วจะหื้อเฮาไปติดต๋ามใผแหม พระองค์มีกำตี้หื้อจีวิตนิรันดร์
หมู่เฮาเจื้อและฮู้ว่าพระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้าแต๊ๆ”
ในหละหว่างตี้นั่งรถไปต๋ามตางนั้น ก็ก๋ายตี้มีน้ำแห่งนึ่ง ขันทีจึงอู้ว่า “ผ่อน้ำหั้นลอ มีอะหยังขัดข้องก่อ ถ้าเฮาจะฮับบัพติศมา”
แล้วเซาโลก็บ่รอจ๊าตี้จะไปธรรมศาลาของจาวยิว แล้วตั้งเก๊าบอกเรื่องของพระเยซูว่า “พระองค์เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ย้อนจาอั้น พระองค์ก็มีก้านักขนาดสำหรับหมู่ต้านตี้เจื้อ แต่สำหรับคนตี้บ่เจื้อนั้น ก็เป๋นอย่างตี้มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “ศิลาตี้สล่าแป๋งเฮือนเอาขว้างไปแล้วนั้น ป๋ากฏว่าเป๋นศิลามุมเอก”
คนตี้ยอมฮับว่าพระเยซูเป๋นพระบุตรของพระเจ้า พระเจ้าก็เป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋นกับคนนั้น กับคนนั้นก็เป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋นกับพระเจ้า
คนตี้เจื้อว่าพระเยซูเป๋นพระคริสต์ ก็ได้จื้อว่าเป๋นลูกของพระเจ้า กับคนตี้ฮักป้อก็จะฮักลูกๆ ของเขาตวย