52 ย้อนเขายังบ่เข้าใจ๋ความหมายเรื่องเข้าหนมปังห้าก้อนนั้น สุดปั๋ญญาหมู่เขาแล้ว
ถัดมาเมื่อลูนพระเยซูป๋ากฏหื้อสาวกตึงสิบเอ็ดคนหันต๋อนตี้หมู่เขากิ๋นข้าวกั๋นอยู่ พระองค์ว่าหื้อหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาสงสัยตึงหลึ่งตี้บ่เจื้อคนตี้ได้หันพระองค์หลังจากเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว
พระเยซูผ่อรอบๆ หมู่เขา พระองค์โขดกับเสียใจ๋ตี้หันว่าหมู่เขามีจิตใจ๋หลึ่ง แล้วอู้กับคนมือลีบว่า “เหยียดมือออกมา” เขาก็เยียะตวยต๋าม แล้วมือของเขาก็หายเป๋นปกติ
พระองค์ปิ๊กถามหมู่เขาว่า “ต้านตังหลายยังบ่เข้าใจ๋แหมกา ต้านยังบ่หันเตื้อก๋า คือว่าบ่มีอะหยังตี้เข้าปากไปแล้วเยียะหื้อคนเป๋นมลทินได้
พระเยซูอู้กับสองคนนั้นว่า “เออคนง่าว เป๋นจาใดบ่เจื้อกำตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้บอกไว้
“พระเจ้าเยียะหื้อต๋าหมู่เขาบอด และเยียะหื้อจิตใจ๋หมู่เขาหลึกหลึ่ง เปื้อว่าต๋าหมู่เขาจะผ่อบ่หัน กับจิตใจ๋หมู่เขาก็จะบ่เข้าใจ๋ หมู่เขาจะได้บ่ปิ๊กมาหาเฮาเปื้อหื้อเฮาฮักษาหมู่เขาหื้อหายดี”
ถ้าจาอั้นจะว่าจาใดดี จาวอิสราเอลบ่ได้ปะสิ่งตี้เขาเซาะหา แต่มีคนจ๋ำนวนหน้อยตี้พระเจ้าเลือกไว้นั้นได้ปะ ส่วนจาวอิสราเอลคนอื่นๆ นั้น พระเจ้าก็เยียะหื้อใจ๋เขาหลึกหลึ่งไปเหีย