38 แต่พระเยซูนอนหนุนหมอนหลับอยู่ต๊ายเฮือ หมู่สาวกก็มาฮ้องพระองค์ลุก บอกว่า “อาจ๋ารย์บ่ห่วงกั๋นพ่องกา หมู่เฮาก่ำลังจะจ๋มน้ำต๋ายกั๋นหมดแล้ว”
หมู่เขาก็เลยส่งสาวกของตั๋ว กับหมู่ตี้สนับสนุนเฮโรด ไปถามพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาฮู้ว่าอาจ๋ารย์เป๋นคนสัตย์ซื่อ สอนเรื่องตางของพระเจ้าต๋ามความจริงโดยบ่ได้เอาใจ๋ใผ ย้อนอาจ๋ารย์บ่หันแก่หน้าใผเลย
หมู่สาวกเข้ามาฮ้องพระเยซูตื่น บอกว่า “พระองค์เจ้าข้า ขะใจ๋จ้วยกำเต๊อะ หมู่เฮาก่ำลังจะจ๋มน้ำต๋ายกั๋นหมดแล้ว”
จู่ๆ ลมหลวงก็เกิดขึ้น เยียะหื้อคลื่นซัดน้ำเข้ามาจ๋นปอจะเต๋มลำเฮือ
พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลม แล้วสั่งคลื่นว่า “ย้าง ย้างบ่าเดี่ยวนี้” แล้วลมก็ย้าง คลื่นก็หนิมผิ้วบ่าเดี่ยวนั้นเลย
หมู่เขามาฮ้องพระองค์ลุก บอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ อาจ๋ารย์ หมู่เฮาจะจ๋มน้ำต๋ายกั๋นหมดแล้ว” พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลมกับคลื่น แล้วคลื่นกับลมก็หยุด ทะเลก็หนิมผิ้วดี
น้ำบ่อของยาโคบอยู่ตี้หั้น แล้วพระเยซูเตียวมาอิดแก่ ก็เลยนั่งย้างตี้หั้น ต๋อนนั้นเป๋นเวลาเตี้ยงวัน
ย้อนจาอี้พระเยซูจึงต้องเป๋นเหมือนปี้น้องของพระองค์กู้อย่าง เปื้อจะได้เป๋นมหาปุโรหิตตี้มีเมตต๋ากับซื่อสัตย์ตี้จะฮับใจ๊พระเจ้า กับเปื้อคนตังหลายจะฮับก๋านยกโต้ษบาป
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย
หื้อเอาความบ่สบายใจ๋ตึงหมดฝากไว้กับพระเจ้า ย้อนว่าพระเจ้าห่วงใยหมู่ต้าน