31 ก็เผียบเหมือนเม็ดมัสตาร์ดเม็ดนึ่ง ต๋อนบ่มไว้ในดิน เม็ดก็หน้อยเหลือเปิ้น
แล้วพระองค์ก็อู้ว่า “จะเผียบแผ่นดินของพระเจ้าเหมือนอะหยังดี กาว่าจะอู้กำเผียบจาใดดี
แต่เมื่องอกจ๋ำเริญขึ้นมาแล้ว ก็เป๋นต้นใหญ่เหลือเปิ้น มีกิ่งใหญ่ปอตี้นกมาแป๋งฮังอาศัยอยู่ในฮ่มเงาของต้นนั้นได้”
พระองค์ก็บอกว่า “ถ้าหมู่ต้านมีความเจื้อเต้าเม็ดมัสตาร์ดเม็ดนึ่ง ต้านก็จะสั่งต้นหม่อนนี้ได้ว่า ‘จงถอนขึ้นมาแล้วลงไปปักอยู่ในทะเล’ มันก็จะเจื้อฟังต้าน
เหตุก๋ารณ์หมู่นี้เยียะหื้อถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าแพ่ขยายออกไปอย่างมีฤทธิ์อำนาจ กับเกิดผลมีคนฮับเจื้อนักขึ้นติกๆ
คนตังหลายตี้ยอมฮับสิ่งตี้เปโตรอู้ก็ฮับบัพติศมา ในวันนั้นมีคนเข้ามาเป๋นผู้เจื้อประมาณสามปันคน
เมื่อหมู่เขาได้ยินเรื่องราวตึงหมดจาอั้น ก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า แล้วอู้กับเปาโลว่า “อ้ายเปาโลเหย ต้านก็หันแล้วว่ามีจาวยิวหลายปันคนตี้ฮับเจื้อพระเยซู แต่ก็ยังฮักษาบทบัญญัติของโมเสสอย่างเคร่งครัดเอาเป๋นแต๊เป๋นว่าอยู่
แต่หลายคนตี้ฟังก็เจื้อในเรื่องตี้เปโตรกับยอห์นสั่งสอน จ๋นบ่าเดี่ยวนี้มีผู้เจื้อตี้เป๋นป้อจายประมาณห้าปันคนแล้ว
แต่ยังมีตึงป้อจายแม่ญิงตี้ฮับเจื้อในองค์พระผู้เป๋นเจ้าเข้ามาเพิ่มนักขึ้นติกๆ
เมื่อเสียงแกจากทูตสวรรค์องค์ตี้เจ็ดดังขึ้น ก็มีเสียงหลายเสียงในสวรรค์ดังขึ้นอู้ว่า “แผ่นดินของโลกนี้ได้ก๋ายเป๋นแผ่นดินขององค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮากับพระคริสต์ของพระองค์ แล้วพระองค์จะปกครองตลอดไป”