35 ย้อนว่าคนตี้เยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า คนนั้นก็เป๋นปี้น้องกับเป๋นแม่ของเฮา”
“บ่ใจ้กู้คนตี้ฮ้องเฮาว่า ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้า’ แล้วจะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ แต่คนตี้เยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระบิดาตี้อยู่ในสวรรค์เต้าอั้น จะเข้าไปในแผ่นดินนั้นได้
ใผตี้เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ก็จะฮู้ว่ากำตี้เฮาสอนนั้นมาจากพระเจ้ากาว่าเฮาอู้ขึ้นมาคนเดียว
บ่ใจ้หมั่นก้าต่อหน้าอย่างหมู่เลียแข้งเลียขา แต่หื้อเยียะก๋านเหมือนเป๋นขี้ข้าของพระคริสต์ ตี้เต๋มอกเต๋มใจ๋เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า
ต้านตังหลายต้องอดทน เปื้อว่าเมื่อต้านเยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าแล้ว ต้านจะได้ฮับต๋ามตี้พระเจ้าสัญญาไว้
แต่คนตี้เอาใจ๋ใส่บทบัญญัติตี้ดีพร้อมของพระเจ้า เซิ่งเป๋นบทบัญญัติตี้เยียะหื้อคนมีอิสระ แล้วเอาใจ๋ใส่เยียะต๋ามต่อไป บ่ใจ้ก้าฟังแล้วก็ลืม แต่เยียะต๋ามกำสั่งสอนนั้น พระเจ้าก็จะปั๋นปอนในสิ่งตี้เขาเยียะ
แล้วหื้อใจ๊จีวิตตี้เหลือต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า บ่ใจ้ต๋ามกิเลสตั๋ณหาอย่างคนทั่วไป
โลกนี้ตึงกิเลสตั๋ณหาของโลกก่ำลังสิ้นสุดไป แต่คนตี้เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าจะมีจีวิตอยู่ตลอดไป