10 ย้อนในวันนั้นพระองค์ได้ฮักษาคนจ๋ำนวนนักหื้อหาย คนเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ ก็ยัดยู้กั๋นเข้ามาเปื้อจะหยุบจะก๋ำพระองค์ แล้วจะหายโรค
แต่พระเยซูฮู้ตั๋วเหียก่อนว่าหมู่เขาวางแผนจะเยียะอะหยัง ก็เลยออกไปจากตี้หั้น มีคนเป๋นจ๋ำนวนนักตวยพระองค์ไป พระองค์ก็ได้ฮักษาคนป่วยหื้อหายกู้คน
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดู แล้วฮักษาคนเป๋นพยาธิในหมู่นั้นหื้อหาย
เปื้ออ้อนวอนขอหยุบตี๋นเสื้อของพระองค์เต้าอั้นก็ปอแล้ว ใผตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ก็หายป่วยกั๋นหมดกู้คน
พระเยซูเตียวตางไปใคว่แคว้นกาลิลี เปื้อเตสนาสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว กับบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าหื้อคนฮู้ ป๋ายบ่ปอยังฮักษาคนเป๋นพยาธิต่างๆ หื้อหายตวย
พระเยซูก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว จะบ่ต้องตุ๊กแหม ขอหื้ออยู่ดีมีสุขเน่อ”
พระองค์ไปตังใดบ่ว่าในหมู่บ้าน ในเมือง กาว่าไปบ้านนอกก็ดี คนตังหลายก็ปาเอาคนป่วยมานอนต๋ามกาด เปื้อขอหยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ กู้คนตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อของพระองค์ก็หายป่วย
เมื่อพระเยซูตึงหมู่สาวกมาแผวเมืองเบธไซดา มีคนปาคนต๋าบอดคนนึ่งมาอ้อนวอนขอพระองค์ฮักษาเขาหื้อหาย
พระองค์จึงลงไปในเฮือลำนึ่งเป๋นของซีโมน แล้วบอกหื้อเขาถอยเฮือออกจากฝั่งไปน่อย พระองค์ก็นั่งอยู่ในเฮือนั้นสั่งสอนคนตังหลาย
คนตังหลายต่างคนก็ต่างพยายามตี้จะถูกตั๋วพระเยซู ย้อนมีฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ฮักษาโรคของหมู่เขาหื้อหายกู้คน
มีคนฮับใจ๊คนนึ่งของนายร้อยทหารโรมัน บ่สบายหนักเกือบจะต๋ายแล้ว นายร้อยฮักคนนั้นนัก
ในเวลาหละหว่างนั้นพระเยซูได้ฮักษาคนเจ็บคนเป๋นโรคต่างๆ หื้อหายเป๋นจ๋ำนวนนัก คนตี้ผีเข้าก็หาย คนต๋าบอดก็ผ่อหันได้
ย้อนสิ่งตี้หมู่อัครทูตได้เยียะนั้น คนตังหลายก็ปากั๋นหามคนเจ็บคนป่วยไปวางบนตี้นอนกับสาดแล้วไปไว้ข้างตาง เปื้ออย่างหน้อยเวลาตี้เปโตรเตียวก๋ายไป เงาของต้านอาจจะฟาดถูกตั๋วของคนป่วยหมู่นั้นพ่อง แล้วจะหายป่วย
ย้อนองค์พระผู้เป๋นเจ้าตี๋สอนคนตี้พระองค์ฮัก กับลงโต้ษคนตี้พระองค์ฮับเป๋นลูก”