15 ปีลาตจะเอาใจ๋หมู่เขา จึงป่อยบารับบัสหื้อหมู่เขาไป กับสั่งหื้อเฆี่ยนพระเยซู แล้วหื้อหมู่ทหารเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
แล้วจะมอบต้านหื้อกับคนต่างจ้าดเฆี่ยนตี๋กับเยาะเย้ย แล้วก็ปาไปเขิงตี้ไม้ก๋างเขนจ๋นต๋าย แต่ในวันตี้สามพระเจ้าจะเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋าย”
ปีลาตจึงป่อยบารับบัสหื้อหมู่เขาไป จากนั้นก็สั่งหื้อเฆี่ยนพระเยซู แล้วหื้อหมู่ทหารเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
แล้วหมู่คนต่างจ้าดนั้นก็จะเยาะเย้ยถ่มน้ำลายใส่ต้าน เฆี่ยนตี๋ต้าน แล้วในตี้สุดก็จะปากั๋นฆ่าต้านต๋าย แต่พระเจ้าจะเยียะหื้อต้านเป๋นขึ้นจากความต๋ายในวันตี้สาม”
ปีลาตถามว่า “เขิงเขาเยียะหยัง เขาเยียะอะหยังผิด” แต่คนตังหลายซ้ำเอิ้นเสียงดังขึ้นเหลือเก่าว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
หมู่เขาจะเฆี่ยนตี๋ต้าน แล้วฆ่าต้านต๋าย แต่ในวันตี้สามพระเจ้าจะเยียะหื้อต้านจะเป๋นขึ้นจากความต๋าย”
เฮาจะสั่งเฆี่ยนเขาแล้วปล่อยไปเหีย”
ปีลาตเลยปาพระเยซูไป แล้วสั่งทหารเฆี่ยนพระองค์
แล้วปีลาตก็ยกพระเยซูหื้อหมู่เขาเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน หมู่ทหารก็ปาพระเยซูไป
ผ่านไปแล้วสองปี๋ ปอรสิอัสเฟสทัส ก็มาฮับต๋ำแหน่งเจ้าเมืองแตนเฟลิกส์ แต่เนื่องจากเฟลิกส์ใค่เอาใจ๋จาวยิวก่อนออกจากต๋ำแหน่ง ก็ยังละหื้อเปาโลติดคอกตี้หั้นอยู่
แต่เฟสทัสใค่เอาใจ๋จาวยิวจึงถามเปาโลว่า “เจ้าใค่ไปกรุงเยรูซาเล็มก่อ เปื้อสู้คดีตี้ถูกกล่าวหานี้ต่อหน้าเฮาตี้หั้น”
บ่ได้ปะอัครทูตคนอื่นๆ เลย นอกจากยากอบน้องของพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาเต้าอั้น
พระองค์ใจ๊ตั๋วของพระองค์แบกบาปของหมู่เฮาไว้บนไม้ก๋างเขนนั้น เปื้อหมู่เฮาจะได้ต๋ายจากความบาป แล้วใจ๊จีวิตตี้ถูกต้องต๋ามธรรม หมู่ต้านได้ฮับก๋านฮักษาหื้อหายก็ย้อนแผลจากตั๋วพระองค์นี้ละ