14 ปีลาตถามว่า “เขิงเขาเยียะหยัง เขาเยียะอะหยังผิด” แต่คนตังหลายซ้ำเอิ้นเสียงดังขึ้นเหลือเก่าว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
ต๋อนตี้ปีลาตนั่งอยู่บนตี้นั่งของผู้พิพากษา เมียของต้านใจ๊คนมาบอกว่า “ห้ามยุ่งกับจายคนนี้ ต้านเป๋นคนบ่มีความผิด ตะคืนข้าเจ้าฝันฮ้ายบ่สบายใจ๋ขนาดเกี่ยวกับต้านคนนี้”
อู้ว่า “เฮาได้เยียะบาปไปแล้วตี้ได้หักหลังผู้บริสุทธิ์คนนึ่งเถิงต๋าย” หมู่มหาปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ตอบว่า “เรื่องนี้เกี่ยวอะหยังกับเฮาตวย เป๋นเรื่องของเจ้าคนเดียวตี้ต้องฮับผิดชอบ”
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
หมู่เขาเอิ้นตอบมาว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
ปีลาตจะเอาใจ๋หมู่เขา จึงป่อยบารับบัสหื้อหมู่เขาไป กับสั่งหื้อเฆี่ยนพระเยซู แล้วหื้อหมู่ทหารเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
คนหมู่นั้นก็เอิ้นเสียงดังบอกปีลาตว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน เขิงบนไม้ก๋างเขน”
ปีลาตจึงบอกหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับคนตังหลายว่า “เฮาบ่มีหลักฐานอะหยังตี้จะลงโต้ษป้อจายคนนี้”
เฮาสองคนก็สมกับโต้ษนั้นแต๊ หมู่เฮาได้ฮับโต้ษต๋ามตี้หมู่เฮาเยียะไปนั้น แต่ต้านคนนี้บ่ได้เยียะผิดอะหยังเลย”
นายร้อยทหารเมื่อหันเหตุก๋ารณ์เป๋นไปจาอั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นคนบริสุทธิ์”
ปีลาตก็ถามพระองค์แหมว่า “ความจริงคืออะหยัง” เมื่อเขาถามแล้วก็ออกไปหาหมู่จาวยิวอู้กับหมู่เขาว่า “เฮาบ่หันว่าเขามีความผิดอะหยัง
เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับทหารฮักษาพระวิหารหันพระองค์ ก็ปากั๋นฮ้องเอิ้นว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน เขิงบนไม้ก๋างเขน” ปีลาตก็อู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านเอาเขาไปเขิงกั๋นคนเดียวเต๊อะ ย้อนเฮาบ่หันว่าเขามีความผิดอะหยังเลย”
ขนาดว่าหมู่เขาหาความผิดบ่ได้ตี้จะฆ่าพระองค์ แต่หมู่เขาก็ยังฮ้องขอหื้อปีลาตฆ่าพระองค์เหีย
เมื่อคนตังหลายฮู้ว่าอเล็กซานเดอร์เป๋นจาวยิว หมู่เขาก็เอิ้นเสียงดังขึ้นมาแหมเป๋นเสียงเดียวกั๋นว่า “เจ้าแม่อารเทมิสของจาวเอเฟซัสยิ่งใหญ่ๆ” ฮ้องซ้ำแล้วซ้ำแหมอยู่จาอั้นประมาณสองจั้วโมง
มหาปุโรหิตจาอี้ก็เปิงกับเฮา ย้อนพระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์ บ่มีความผิด บ่มีมลทิน พระเจ้าแยกพระองค์ออกจากคนบาปตังหลาย กับยกหื้ออยู่สูงเหลือสวรรค์
แต่ใจ๊เลือดของพระคริสต์ตี้มีก้านักขนาด ตี้เป๋นเหมือนเลือดของลูกแกะตี้บ่มีตี้ติเลย